ေတာေၾကာင္ လက္ခေမာင္း မခတ္ေစလို

၂၆.၄.၂၀၁၃၊ ေသာၾကာေန႔

ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး သန္လ်င္ၿမိဳ႕မေစ်းႀကီးထဲက ငရုပ္သီးမႈန္႔ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္တဆိုင္ေရွ႕မွာ ပိတ္ၿပီး က်ပန္းေစ်းသည္ ယပ္ေတာင္ေရာင္းသူတဦး ေရာက္ေနတယ္။ အခ်ိန္က မနက္ပိုင္း၊ သႀကၤန္ၿပီးခါစ ေစ်းႀကီးျပန္ဖြင့္တာမွ ႏွစ္ရက္ပဲ ရွိေသးတယ္။

ငရုပ္သီးမႈန္႔သည္က ယပ္ေတာင္သည္ကို သူ႔ဆုိင္ေရွ႕ပိတ္မေရာင္းဖို႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေျပာေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယပ္ေတာင္သည္က ရုတ္တရက္ ကက္ကက္လန္ေအာင္ ျပန္ရန္ေတြ႕တယ္။ ရန္ေတြ႕ရံုတင္မကဘဲ မဆုိင္တဲ့ ဘာသာေရး ပုတ္ခတ္မႈေတြပါ ေျပာလာတာ ၾကားလိုက္ရေတာ့ အနားက ေစ်းသည္ေစ်းဝယ္ေတြပါ သူတို႔ဆီ အာရံုေရာက္ကုန္ၾကတယ္။

ငရုပ္သီးမႈန္႔သည္က မဆုိင္တာေတြ မေျပာဖို႔နဲ႔ သူေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေျပာတာကို ေျပေျပလည္လည္ ျပန္ေျပာဖို႔ ရွင္းျပေလေလ ယပ္ေတာင္သည္က ရန္ေတြ႕တာ ၾကမ္းလာေလေလ ျဖစ္လာပါေရာ။ ငရုပ္သီးမႈန္႔သည္က ျမန္မာမြတ္စလင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕ခံပါ။ ဒီေစ်းႀကီးမွာ ဆိုင္ခန္းယူၿပီး ဖြင့္လွစ္လာတာ ၾကာၿပီ။ ယပ္ေတာင္ သည္က ဘယ္က ဘယ္လို ေရာက္လာမွန္းမသိဘဲ သူမ်ားဆိုင္ေရွ႕မွာ တမင္ ပိတ္ကာေရာင္း၊ ဟိုက ေျပာလာေတာ့ ဘာသာေရး ေတြနဲ႔ ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ တရားလက္လြတ္ ေျပာဆုိေနတာ ၾကည့္မေကာင္း ၾကားမေကာင္း တာေတာ့ အမွန္ပဲ။

ယပ္ေတာင္သည္ အေျပာၾကမ္းလာေပမယ့္ ငရုပ္သီးမႈန္႔သည္က သည္းညည္းခံေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဘးမွာရွိေနတဲ့ ျမန္မာမြတ္စလင္ တခ်ိဳ႕က မခံခ်င္ ျဖစ္ေနပံုဘဲ။ တကယ္ေတာ့လည္း တဘက္သက္ႀကီး သူ႔ဘက္ကလည္း စေစာ္ကား ေသးတယ္ တဘက္သားကိုလည္း မညႇာမတာ ေျပာဆိုေနတယ္ဆိုတာကို ၾကည့္ရင္ ယပ္ေတာင္သည္ပံုစံက တမင္ကို ရန္မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ရန္စေနသလိုပါ။ ေဘးက ေစ်းသည္ေစ်းဝယ္ေတြကေတာ့ အေျခအေနကို ဘယ္သူမွလည္း ဝင္မပါဘဲ ဒီအတုိင္း ၾကည့္ေန ၾကတယ္။ အဲဒီအနားမွာ ခဏ ရံုးစုရံုးစု ျဖစ္လိုက္ေပမယ့္ ေစ်းစည္ပင္က အေျခအေနကို ဝင္ထိန္းေပးၿပီး ယပ္ေတာင္သည္ကို ေခၚသြားလို႔ ဘာမွဆက္မျဖစ္ဘဲ အေျခအေန ၿငိမ္သက္သြားပါတယ္။

ၿမိဳ႕မေစ်းထဲမွာ ေဆးေရာင္းသူ တဦးကေတာ့ အဲဒီယပ္ေတာင္သည္ ဒီလိုပံုစံမ်ိဳး လုပ္တာ ၃၊ ၄ ခါေလာက္ ရွိၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္။ သူဆိုလိုတာက ယပ္ေတာင္သည္ဟာ အခုလိုပဲ ျမန္မာမြတ္စလင္ေတြရဲ႕ ေစ်းဆုိင္ေတြေရွ႕မွာ ရန္စတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ပိတ္ေရာင္း၊ ဟိုက ဖယ္ခိုင္းတဲ့အခါမွာ နင္ပဲငဆေျပာ၊ မဆုိင္နဲ႔ ဘာသာေရး ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားမႈေတြ ျပဳဆုိတာမ်ိဳး လုပ္ၿပီး အဓိကရုဏ္း အေျခအေန ျဖစ္လာေအာင္ ဖန္တီးေနသလားလို႔ စဥ္းစားစရာပဲ။

ဒီယပ္ေတာင္သည္ ဘယ္ကေရာက္လာလဲ၊ သူ႔ကို ဒီလိုလုပ္ဖို႔ ဘာက တြန္းအားေပးထားလဲ၊ သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ခံက ဘာလဲ၊ သူ ဒီလို တျခားသူကို ေစာ္ကားဖို႔ ဘယ္သူက ခိုင္းေစလုိက္တာလဲ၊ သူ႔လို လူမ်ိဳးေတြ ဘယ္ၿမိဳ႕ ဘယ္ရြာ ဘယ္ေဒသေတြမွာ ဘယ္ႏွေယာက္ေတာင္ ရွိေနမလဲ စတဲ့ ေမးခြန္းေတြ က်မ စိတ္ထဲမွာ အလိုလို ေပၚလာပါတယ္။ သူ႔ကို ဘယ္သူကမွ ေစခိုင္းတာမဟုတ္ဘူး ဆုိရင္ေတာင္ ဒါဟာ လူနည္းစုလူမ်ိဳးကြဲ ဘာသာကြဲေတြကို အသားလြတ္ ေစာ္ကားထိပါးတာပဲ။ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံတခုမွာ မရွိသင့္မရွိအပ္တဲ့ လူအခ်င္းခ်င္း ခြဲျခားဖိႏွိပ္မႈ ဆိုတာေတြ က်မတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရွိေနၿပီလား ဆိုတာလည္း စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

မႏွစ္က အခုလိုအခ်ိန္မွာ က်မ စင္ကာပူႏုိင္ငံေရာက္ေနပါတယ္။ အာရွႏုိင္ငံ ၁၃ ႏုိင္ငံက ဂ်ာနယ္လစ္ ၁၈ ေယာက္ တက္ခြင့္ရတဲ့ Asia Journalism Fellowship (AJF) ၃ လ အစီအစဥ္ တက္ေနခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ က်မရဲ႕ အခန္းေဖာ္ ပါကစၥတန္သူ ဂိုနီလာ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ စကားလက္ဆံု က်မိေတာ့ သူတို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ လူနည္းစုဘာသာဝင္ေတြ အေပၚ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ၊ ႏွိပ္ကြပ္မႈေတြ အေၾကာင္း သူေျပာျပတာ ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံမွာ လူနည္းစုက ခရစ္ယာန္ဘာသာနဲ႔ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမ်ားစုကေတာ့ အစၥလမ္ ဘာသာဝင္ေတြပါ။ က်မရဲ႕ အခန္းေဖာ္ ဂိုနီလာက ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ တဦးပါ။ အလုပ္ခြင္မွာ၊ ေက်ာင္းမွာ၊ ရပ္ကြက္ထဲမွာ အင္အားႀကီး အစၥလမ္ဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ ထိပါးရိုင္းျပမႈေတြကို သူတို႔လို လူနည္းစုေတြ ဘယ္လို ခံစားရတယ္ဆိုတာ သူက ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒါတင္မကဘဲ သူတို႔ႏုိင္ငံမွာ အင္အား နည္းသူေတြ ဘက္က ရပ္တည္ ေရးသားတဲ့ သတင္းသမားေတြ ဆိုရင္လည္း ၿခိမ္းေျခာက္ခံရ၊ တခ်ိဳ႕ အသက္အႏၱရာယ္ ထိပါးလာတဲ့အထိ ျပဳမူၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

အဆုိးဆံုးကေတာ့ ၂၀၁၂ ေမလထဲမွာ ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံက ဂ်ာနယ္လစ္တေယာက္ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အစြန္းေရာက္ အစၥလမ္ ဘာသာဝင္တခ်ိဳ႕က သတ္ျဖတ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒီ အသတ္ခံရသူ ဂ်ာနယ္လစ္က က်မတို႔ရဲ႕ စီနီယာ အစ္ကို တေယာက္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ သူက AJF တတိယ အသုတ္မွာ တက္ေရာက္ခဲ့သူ၊ က်မတုိ႔က စတုတၳအသုတ္မွာ တက္သူေတြ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။ အဲဒီ ဂ်ာနယ္လစ္ဟာ အစၥလမ္ဘာသာဝင္ တဦးျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ အၿမဲတမ္း လူနည္းစု၊ အားနည္းသူေတြဘက္က ရပ္တည္ ေရးသားခဲ့သူလုိ႔ ဂိုနီလာက ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အေၾကာင္းအရာ ေတြဟာ က်မအတြက္ အစိမ္းသက္သက္လို႔ မဆိုႏိုင္ေပမယ့္ က်မနဲ႔ အနီးဝန္းက်င္မွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိခဲ့တာေတြ မဟုတ္တာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ အ့ံၾသမိပါတယ္။ အစိမ္းသက္သက္လို႔ မဆိုႏိုင္တာက က်မရဲ႕ မီဒီယာအေတြ႕အႀကံဳ အရ က်မတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အဲဒီကာလက အထိ လူနည္းစုဆိုတာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြပါ။ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြကို ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္၊ ခြဲျခားဆက္ဆံတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးဟာ နယ္စပ္ေဒသေတြမွာ ရွိႏုိင္ေပမယ့္ က်မတို႔ ေနထုိင္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ ေဒသေတြမွာေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ မရွိပါဘူး။

က်မ ကိုယ္တုိင္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လူနည္းစု ဘာသာဝင္လို႔ ေျပာႏုိင္တဲ့ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ တေယာက္ပါပဲ။ ငယ္စဥ္ ကတည္းက ကိုယ့္ဘာသာကိုကုိယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုယ္းကြယ္ဝတ္ျပဳခြင့္ ရခဲ့တယ္လို႔ က်မ သိထားပါတယ္။ က်မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ထဲမွာလည္း ဘာသာေပါင္းစံု ပါရွိသလို၊ တုိင္းရင္းသားတခ်ိဳ႕လည္း ပါရွိတယ္၊ အားလံုးရဲ႕ ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးေတြ ခရစၥမတ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သီတင္းကၽြတ္၊ တန္ေဆာင္တုိင္၊ သႀကၤန္ကာလေတြမွာျဖစ္ျဖစ္၊ အိဒ္ပြဲေတာ္၊ ဒီပါဝလီ ပြဲေတာ္ေတြမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးပါဝင္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတာပါပဲ။ အဲဒီအတြက္ ဘယ္သူကျဖင့္ ခြဲျခားဆက္ဆံ ခံရတယ္ ဆုိတာမ်ိဳး တခါမွ မေတြးဖူး ပါဘူး။

ဒီေတာ့ က်မက ဂိုနီလာကို က်မ ခံစားရတဲ့ အတုိင္းပဲ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ က်မတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြဟာ လူမ်ိဳးဘာသာ တန္းတူရည္တူ စိတ္ထားၾကတယ္၊ က်မတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြကို ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာဟာ စနစ္ပဲ။ အဲဒါကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ ဆိုတဲ့ စနစ္ ျဖစ္တယ္။ ဒီစနစ္ကို ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိင္း၊ ဘယ္ဘာသာ ဘယ္လူမ်ိဳးမဆို တြန္းလွန္ခ်င္ၾကတယ္။ အားလံုးဟာ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ဆိုတာကို ရရင္ အားလံုး တေျပးညီ အက်ိဳးေက်းဇူး ခံစားၾကရမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း က်မ ဂိုနိလာကို ေျပာျပခဲ့တယ္။ မႏွစ္ကအထိ က်မ အဲဒီလိုပဲ ယံုၾကည္ေနမိပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဝမ္းနည္းစရာ ရွက္စရာ ေကာင္းတာကေတာ့ အခု ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနလို႔ ေျပာရမလိုပါ။ က်မတုိ႔ အထုိက္ အေလ်ာက္ ဒီမိုကေရစီ ရၿပီလို႔ ေျပာႏုိင္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ အရင္ကထက္စာရင္ လြတ္လပ္စြာ ကိုယ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ ရေနၾကတဲ့အခ်ိန္၊ အရပ္သားအစိုးရလို႔ဆုိၿပီး ျပည့္ျပည့္ဝဝ မရသည့္တိုင္ေအာင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္က ခြဲထြက္ႏုိင္ၿပီလုိ႔ ယူဆႏုိင္တဲ့အခ်ိန္၊ က်မတုိ႔ႏုိင္ငံအတြက္ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္း၊ ပညာေရး အခြင့္အလမ္းေတြ အထုိက္အေလ်ာက္ ျမင္ေနရခ်ိန္မွာမွ ဘာေၾကာင့္ တသက္လံုး ေကာင္းအတူဆိုးအတူ ယွဥ္တြဲ ေနထုိင္လာသူေတြ အခ်င္းခ်င္း မယံုသကၤာစိတ္၊ ေသြးကြဲစိတ္ေတြ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လာရတာလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္း ေမးခ်င္ေနမိတယ္။ ဒီစိတ္ေတြေၾကာင့္ အလင္းေရာင္ျပျပ ျမင္ရစျပဳတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေမွာင္ဘက္ဆီ လံုးလံုး ျပန္ေရာက္သြားႏုိင္တယ္ ဆိုတာကို မေတြးမိေလာက္ေအာင္ ဒီလို အျဖစ္ေတြျဖစ္ဖို႔ ပါဝင္အားေပးသူေတြ အေနနဲ႔ ပညာမဲ့ၾကသလား ဆုိတဲ့ ဂရုဏာ ေဒါသလည္း ျဖစ္မိတယ္။

စနစ္တုိင္းမွာ အဆုိးနဲ႔အေကာင္း ဒြန္တြဲၿပီး လာတတ္တဲ့ သေဘာရွိတာကို လက္ခံႏုိင္ေပမယ့္ အားလံုးက အဆုိးနည္းနည္း၊ အေကာင္းမ်ားမ်ားကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္၊ ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ ေရာင္နီဦးကို ျပျပေလး ျမင္ရခ်ိန္မွာ ဘာေၾကာင့္ မိုးေမွာင္ႀကီး က်လာတာကို လက္ခုပ္လက္ဝါး တီးခ်င္ၾကတာလဲ။ အဲဒီလို အလင္းေရာင္ကို မႀကိဳက္သူေတြကေတာ့ အေမွာင္ကို အကာအကြယ္ယူၿပီး ကိုယ္က်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းေနသူေတြပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္သူမွ ၿမိဳ႕ျပကို ေလာင္မီးက် စစ္တလင္းလို မျဖစ္ေစခ်င္ၾကပါဘူး။ ဘယ္သူမွ အိပ္ေကာင္းျခင္း မအိပ္ရ၊ စားေကာင္းျခင္း မစားရတဲ့ အထိတ္တလန္႔ ဘဝမ်ိဳး မလိုခ်င္ပါဘူး။ ေတာမီးေလာင္တာကို သေဘာက်သူေတြကေတာ့ လက္ခေမာင္းထခတ္ခ်င္တဲ့ ေတာေၾကာင္ေတြပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ဆုိတာ ေျပာျပေနစရာေတာင္ မလိုေအာင္ ရွင္းလင္းပါတယ္။

သန္လ်င္ၿမိဳ႕မေစ်းထဲက ယပ္ေတာင္သည္ဟာ သူ႔သေဘာနဲ႔သူ မြတ္စလင္ဆုိင္ေတြ ေရွ႕မွာ သြားပိတ္ေရာင္းၿပီး တမင္ရန္စေစာ္ကား တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ကို တေယာက္ေယာက္က ခုိင္းေစတာလား ဆိုတာ မေျပာတတ္ေပမယ့္ တဘက္သားက မခံခ်င္ျဖစ္လာလို႔ တန္ျပန္ တိုက္ခိုက္လာရင္၊ ေဘးက ေသြးထိုးသူေတြပါ ပါလာရင္ အမႈေသးေသး ကေန အဓိကရုဏ္း အႀကီးႀကီးအထိ ျဖစ္သြားႏုိင္တဲ့ အေနအထားပါ။

အဲဒီ ယပ္ေတာင္သည္လိုမ်ိဳး ဘယ္ၿမိဳ႕ ဘယ္ေဒသေတြမွာ ဘယ္ႏွေယာက္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနၿပီလဲ ဆုိတာ ေတြးမိၿပီးလည္း စိုးရိမ္စိတ္ ျဖစ္မိပါတယ္။ ေစာ္ကားသူနဲ႔ အေစာ္ကား ခံရသူႏွစ္ဦးမွာ အေစာ္ကားခံရသူ ဘက္က ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကာၾကာ သည္းညည္းခံ ေနႏုိင္မွာလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းလည္း ေမးစရာရွိပါတယ္။ လူသားေတြသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အသားလြတ္ေစာ္ကားမႈ ဒဏ္ကို ဘယ္သူမွ ၾကာၾကာမခံႏိုင္ပါဘူး။ ဒီၾကားထဲ ေဘးက ေသြးႂကြေအာင္ ဆြေပးသူေတြ ရွိမယ္ဆုိရင္ ေနာက္ထပ္ အမႈိက္ကစ ျပာသာဒ္မီးေလာင္တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ျဖစ္မလာဘူးလို႔လည္း မေျပာႏိုင္ပါဘူး။

ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳးေတြ (အမႈေသးေသးေလးေတြက အစ) ေဒသခံ ျပည္သူလူထု အေနနဲ႔ ပညာသတိနဲ႔ယွဥ္ၿပီး ၾကည့္ျမင္ ဆင္ျခင္ရလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္၊ အဲဒီလို အျဖစ္မ်ိဳးေလးေတြ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ဘယ္သူမဆို လူမ်ိဳးဘာသာ မခြဲဘဲ အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္ ကာကြယ္ေပးရပါမယ္။ ဘယ္ဘာသာ၊ ဘယ္လူမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ႏုိင္ငံသားတုိင္း ရသင့္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ၊ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ရရမယ္ဆိုတဲ့အသိ လူတုိင္းမွာ ရွိေနမယ္၊ ကိုယ့္ အခြင့္အေရးကို တပါးသူက ေလးစားဖို႔အတြက္ တပါးသူရဲ႕ အခြင့္အေရးကိုလည္း ကိုယ္က ေလးစားတတ္ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ တာဝန္ရွိသူမ်ား ဘက္ကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ပ်က္ျပားေအာင္ ျပဳသူေတြကို ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္ဘာသာမွ မခြဲျခားဘဲ တိတိက်က် ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူရမွာပါ။ အဲဒီေတာ့မွပဲ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံအစိုးရအျဖစ္ ႏုိင္ငံသားမ်ားသာမက ႏိုင္ငံတကာကပါ ေလးစားမႈ ရွိလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

လူနည္းစုကို လူမ်ားစုက ဖိႏွိပ္ေစာ္ကားႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရး ဘယ္ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံမွာမွ မရွိပါဘူး။ အင္အားႀကီးသူက အင္အားနည္းသူကို ရိုင္းျပေစာ္ကားဖုိ႔ ဘယ္ဘာသာတရားကမွလည္း မသြန္သင္ထားပါဘူး။ ဟိုႏုိင္ငံမွာေတာ့ ငါတုိ႔ဘာသာဝင္ ေတြကိုႏွိပ္ကြပ္တယ္၊ အဲဒီေတာ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ ငါတို႔က လူမ်ားစု အေပၚစီးမို႔ သူတို႔ဘာသာဝင္ေတြကို ႏွိပ္ကြပ္လိုက္မယ္ ဆုိတဲ့ စိတ္မ်ိဳး ထားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမုန္းသံသရာ ရွည္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႔ ေဝးသည္ထက္ ေဝးၾကရပါလိမ့္မယ္။ ျပည္သူလူထု ေပ်ာ္ရႊင္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႔ ေဝးကြာခ်ိန္မွာ ေတာေၾကာင္မ်ားသာ လက္ခေမာင္း ထခတ္ၾကပါလိမ့္မယ္။

စနစ္ဆိုးတခု ေအာက္က လြတ္ေျမာက္စျပဳလာတဲ့ က်မတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ အေနနဲ႔ ဝါဒစြဲ၊ လူမ်ိဳးစြဲ၊ ကိုယ့္ဝါဒမွ အမွန္၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳးမွ အေကာင္းဆိုတဲ့ “အစြဲဆိုး” ေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈဒဏ္ကို တဖန္ျပန္မခံရေစဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိင္း တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရးရရွိၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ဒီမိုကေရစီေရစီးမွာ ပါလာတ့ဲ အမိႈက္သရိုက္ေတြကို အတူတကြ ပညာ၊ သတိနဲ႔ စစ္ထုတ္ ဖယ္ရွားၾကမွသာ ရလာတဲ့့ ေရေကာင္းေရသန္႔ကို အတူမွ်ေဝ ေသာက္သံုး ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဖ်က္အေမွာင့္ ကင္းကင္းနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အနာဂါတ္ လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း လွပသာယာဖို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတုိင္း အေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေဖာ္ျပလိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။     ။

ဧရာ၀တီ