““ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမ်ာက အရမ္းကိုခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳတဲ့သူ ေတြ တစ္ႏုိင္ငံလံုးပဲ။ ဆရာေတာ္ ႀကီးအပါးမွာ တပည့္အျဖစ္ ဦး ဇင္းခစားလာတာၾကာၿပီ ဆရာ ေတာ္ႀကီးမွာ ဘယ္လုိဂုဏ္အင္ ေတြ၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာေတြ ရွိသ လဲဆုိေတာ့ ဦးဇင္းျမင္တာကို ေျပာတာေပါ့ေနာ္။ ဆရာေတာ္ ႀကီးမွာ စြဲၿမဲစြာမွတ္ထင္ျခင္း၊ မိမိ လုိလားသည္မ်ားအား ေအာင္ ျမင္ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ဓိ႒ာန္ျခင္း၊ မွန္ရာကိုသာေျပာဆုိျခင္း၊ စိတ္ တည္ၿငိမ္မႈရွိျခင္း၊ ႀကိဳတင္စီမံ ခန္႔ခြဲႏုိင္ျခင္း၊ စရဏႏွင့္ ဓာနတြဲ ဖက္၍ လုပ္ေဆာင္ျခင္း စတဲ့ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာအခ်က္ေတြ ရွိ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီး ဟာအလြန္ကုိပဲ အလွဴအတန္း ရက္ေရာတဲ့ ဘုရားသားေတာ္ တစ္ပါးပါ””ဟု ဆုထူးပန္ေရႊက်င္ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တပည့္ သံဃာ ေတာ္တစ္ပါးမွ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ထူးျခားဂုဏ္အင္မ်ားအား ႁမြက္ ဟေျပာဆုိသြားခဲ့သည္။
ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၉၉ ခုႏွစ္၊ ဒုတိယ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ (၇) ရက္ ၾကာသပေတးေန႔၌ စစ္ကိုင္း တုိင္းေဒသႀကီး၊ မံုရြာခ႐ုိင္၊ ယင္း မာပင္ၿမိဳ႕နယ္၊ မင္းကန္ႀကီးေက်း ရြာ၌ ခမည္းေတာ္ဦးသာရႊန္း၊ မယ္ေတာ္ေဒၚသိန္းႂကြယ္တုိ႔မွ ဖြားျမင္သန္႔စင္ေတာ္မူခဲ့ၿပီး ၁၃၁၄ ခုႏွစ္၊ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္(၅) ရက္၌ ယင္းမာပင္ၿမိဳ႕နယ္၊ တမာ ပင္ခြေက်းရြာ၊ ေဗာဓိေ၀ယံ ေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီးဘဒၵႏၱ ပ႑စၥာဘိသီရိကို ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳ လ်က္ မိဘႏွစ္ပါးတုိ႔၏ ပစၥယာ ႏုဂၢဟျဖင့္ ရွင္သာမေဏအျဖစ္ သို႔ စတင္ေရာက္ရွိေတာ္မူခဲ့ၿပီး သက္ေတာ္ (၇၅)၊ သိကၡာေတာ္ (၅၅) ဘ၀နတ္ထံပ်ံလြန္ေတာ္မူ သည္အထိ သာသနာေတာ္အက်ဳိး မ်ားအား စြမ္းစြမ္းတမံထမ္း ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္မွလည္း ဆရာေတာ္ႀကီးအား ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၃၆၃ ၌ အဂၢမဟာ ဂႏၱ၀ါစကပ႑ိက၊ ၁၃၆၇ ခုႏွစ္၌ အဂၢမဟာပ႑ိတ စသည့္ဘြဲ႕တံ ဆိပ္ေတာ္မ်ား ဆက္ကပ္ခဲ့သည္။
ခန္႔ခန္႔(ဒႆနိက)
HotNewsWeekly