စိန္စု လမ္းစဥ္ႏွင့္ အနာဂတ္ ဒီမိုကေရစီ

၃၀.၄.၂၀၁၃၊ အဂၤါေန႔

ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္လာၿပီးသည့္ ေနာက္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႏိုင္ငံေရး သေဘာထားႏွင့္ လမ္းစဥ္သည္ ယခင္အခါမ်ားႏွင့္ သိသိသာသာ ကြာျခားသြားသည္ကို အလြယ္တကူ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။ သူသည္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳး အတြက္ လက္ငင္းလက္ေတြ႕ အက်ိဳးရွိႏိုင္မည့္ လမ္းစဥ္ (Pragmatism – ဒိ႒ဟိတ ၀ါဒ) ကို ရဲရဲတင္းတင္း ေရြးခ်ယ္လာ ႏိုင္ခဲ့သည္။

Pragmatic Method ကို ယေန႔ ႏိုင္ငံတကာမွ ႏိုင္ငံေရးသမား အမ်ားပင္ အသုံးျပဳ လာၾကသည္။ ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ေသာ သတင္းစာဆရာႀကီး တဦးဟာ နားစြန္နားဖ်ား အသိျဖင့္ “ေဖာက္ျပန္တဲ့ ႐ုပ္ၾကမ္း၀ါဒီေတြရဲ႕ အက်ိဳးေမွ်ာ္၀ါဒ” ဟု ပုတ္ခတ္ လိုက္ေသးသည္။ Real Politic ဆိုတာ Romantic Politic ထက္ သာလြန္ေပသည္။ အက်ဳိးရွိရာရွိေၾကာင္း မလုပ္ဘဲ အက်ိဳးမဲ့ရာမဲ့ေၾကာင္း လုပ္ရမလို ျဖစ္ေနသည္။ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္မႈသည္ Reality တို႔၏ အေျခခံ ျဖစ္ကာ အဆုံးအျဖတ္ကို ျပဌာန္းေပးေသာ အရာျဖစ္သည္။ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ဖို႔ အတြက္ လက္ေတြ႕သည္ သေဘာတရား ထက္ အေရးႀကီးသည္ ဆိုေသာ တရားေသ ႏိုင္ငံေရးသည္ ေခတ္မရွိေတာ့။ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ အေျခအေနအေပၚ အေကာင္းကို ေရွ႕႐ႈၿပီး ကိုင္းညႊတ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ ႏိုင္ငံေရး သေဘာထားသာ ေခတ္စားေနသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အႏွစ္ ၂၀ လုံးလုံး ကိုင္တြယ္ က်င့္သုံးခဲ့သည့္ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေရး လမ္းစဥ္၏ အက်ဳိးမရွိပုံကို ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ ကာ၊ ေပ်ာ့ေျပာင္း၍ လစ္ဘရယ္ဆန္သည့္ အလယ္အလတ္ သေဘာထားသို႔ ေျပာင္းလဲခဲ့သည္။ ယင္းမွာ ေသြဖီေဖာက္ျပန္ျခင္း မဟုတ္ေခ်။ စြန္မွ်ား စြန္ျဖတ္ၾကရာ၌ ေလွ်ာ့ႀကိဳး တင္းႀကိဳး ကိုသိသည္။ ေလေၾကာင္း အေနအထား၊ စြန္ေရာက္ရွိေနေသာ ေနရာကို ၾကည့္၍ ႀကိဳးကို ေလွ်ာ့ေပးရသည့္ အခါလည္း ရွိသည္။ အဓိကမွာ စြန္ျဖတ္ ႏိုင္ဖို႔သာ ျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရ၏ စပြန္ဆာျဖင့္ ျပဳလုပ္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီက အႏိုင္ရကာ ဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ေသာ အစိုးရကို ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခဲ့သည္။ အစိုးရသည္ သိသာထင္ရွားေသာ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ားကို ေလွ်ာ့ေျဖ (Liberalization) လာခဲ့သျဖင့္  ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ုိင္းကပင္ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ႀကိဳဆိုလက္ခံလာ ခဲ့ၾကသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခအေနကို (အတိုက္အခံေရာ၊ အစိုးရဘက္ကပါ ေျဖေလွ်ာ့မႈေတြ ေဆာင္ရြက္ လာၾကသျဖင့္) အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးကို ေဆာင္ရြက္ရန္ အတြက္ အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္ကာလ၊ ထီးလိုမင္းလို ကာလဟုပင္ ဆိုရေပမည္။ အေပၚစီးမွ အာဏာကို ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ အီလိ (Elic) မ်ားက အေျပာင္းအလဲကို ဦးေဆာင္ကာ ဖန္တီး ခင္းက်င္း ထားေသာ၊ သတ္မွတ္ခ်က္ တစုံတရာအတြင္း (Guided democracy)၊ အတိုက္အခံ ပေလယာတို႔ အေနျဖင့္ ကစားကြက္မ်ားကို မည္မွ် လိမၼာကၽြမ္းက်င္စြာ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မည္နည္း။ အင္မတန္ ခက္ခဲ ႀကီးေလးေသာ တာ၀န္၀န္တရပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၊ စိတ္ခံစားမႈကို အေျခခံ လႈပ္ရွား၍ မရ။ ႏိုင္ငံေရး အျမာ္အျမင္ ႀကီးမားမႈျဖင့္ ဆင္ျခင္တုံ တရားကိုသာ အေျခခံရမည္။ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး (National Reconciliation) ကြက္၍ တည္ေဆာက္မရ။ အဓိက အင္အားစု ၄ ရပ္ (အစိုးရ၊ အာဏာရပါတီ၊ အတိုက္အခံႏွင့္ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး က႑တြင္ အခိုင္အမာ ပါ၀င္ေနသည့္ တပ္မေတာ္) စလုံး သင့္ျမတ္ ညီညြတ္မွ ျဖစ္ေပမည္။ အဲဒါဆို အားလုံး၏ Minister ေတြကို ျပင္ရေပမည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးၾကကာ အေျဖတခု ထြက္ေပၚလာသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ပါတီကို မွတ္ပုံတင္မည္၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မည္၊ ကန္႔ကြက္သူတို႔က ကန္႔ကြက္ေသာ္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ ႏွစ္ကာလေတြ ကြာျခားသြားေသာ္လည္း သူ႔ “စန္း” က မက်ေသး။ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ရာႏႈန္းျပည့္ နီးပါး ေအာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ျပည္သူေတြက သူႏွင့္ ပါတီကို ခ်စ္ခင္ အားေပးဆဲ ဆိုတာ ထင္ရွားသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္ခရီးထြက္ရာ၌လည္း ေရာက္ရွိရာ ေဒသတိုင္းမွာ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ႀကိဳဆိုၾကသည္။ ယခု ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အႀကိဳ အားစမ္းပြဲ လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ လႊတ္ေတာ္ထဲ ၀င္ရန္ က်မ္းက်ိန္ဖို႔ ကိစၥ၌လည္း ေဒၚစုဘက္က အေလွ်ာ့ေပးခဲ့သည္။ ျပည္သူေတြက သူ႔ကို လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ျမင္ခ်င္ၾကသည္၊ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ေလးစားတဲ့ အေနနဲ႔ သူ႔ဘက္က အေလွ်ာ့ေပးခဲ့တာဟု သူက ဆိုသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္သြားေတာ့ အားလုံးက ႀကိဳဆိုၾကသည္။ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ ဦးေရႊမန္းႏွင့္ ေတြ႕ဆုံသည္။ လႊတ္ေတာ္က သူ႔ကို တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ခန္႔သည္။ တခ်ိဳ႕က ဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ပါးနပ္စြာ အသုံးခ်တာဟု ဆိုသည္။ ယေန႔ မႈိလိုေပါက္ေနေသာ ျပႆနာမ်ား၊ ဥပေဒျပင္ပမွ ဆႏၵျပပြဲ၊ သပိတ္ေမွာက္ပြဲမ်ားကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းရေတာ့မည္။ တဘက္က လူထု ေက်နပ္ေအာင္ မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ေသာ္ … (ဤ ျပႆနာကို လက္ပံေတာင္းေတာင္ ကိစၥတြင္ အထင္အရွား ေတြ႕ရသည္)။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ရွင္းရွင္းေျပာသည္။ သူ႔ကို အသုံးခ်သည္ ဆိုလွ်င္လည္း တိုင္းျပည္အက်ိဳးရွိမည္ ဆိုပါက အသုံးခ် ခံမည္ဟု …။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ သေဘာထားကို တဘက္ကလည္း သိသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ပရမ္းပတာ ၀ါဒကို မႀကိဳက္။ ဥပေဒေဘာင္ အျပင္ဘက္က လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးကို မႏွစ္သက္။ ဒီမိုကေရစီ ကိုယ္ႏႈိက္က စည္းကမ္းရွိၿပီးသားဟု ေျပာေလ့ရွိသည္။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို အေလးထားသူ ျဖစ္သည္။ ဤ သေဘာထားကို စမ္းသပ္ဖို႔အတြက္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ကိစၥ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ အျဖစ္ သူ႔ကို ခန္႔အပ္လိုက္သည္။ တကယ္တမ္း ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္မည္ ဆိုပါက စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာက္မရွင္က စုံစမ္းစစ္ေဆး ရရွိသမွ် ေတြ႕ရွိခ်က္ေတြကို အစိုးရ ထံတင္ျပ၊ အစိုးရက အစီရင္ခံစာပါ အခ်က္အလက္မ်ားကို ၾကည့္႐ႈသုံးသပ္၍ ဆက္လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ ဆုံးျဖတ္၊ ဒါပဲျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ အစိုးရအဖြဲ႕က လႊဲေရွာင္လိုေသာ သေဘာလား၊ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္အေပၚ ယုံၾကည္မႈ လြန္ကဲေသာ သေဘာလား မသိ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ကိစၥကို စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း လိုက္နာပါမည္ဟု ႀကိဳတင္ေၾကညာ ထားေလသည္။ အင္မတန္ ႀကီးမားလွေသာ အေလာင္းအစား တခု ျဖစ္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္က ဆက္မလုပ္သင့္ပါဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္လွ်င္ တကယ္ပဲ အစိုးရက ဆက္မလုပ္ဘဲ ေနမည္လား။ (သူတို႔ ႀကိဳတင္ေျပာစကားအရ ဆိုလွ်င္ ဒီအတိုင္းပဲ မွတ္ယူရေပမည္) ဤေနရာ၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ပြင့္လန္းေနေသာ အခြင့္ထူးကိုေတြ႕ရသည္။ သူသာ ဆက္မလုပ္သင့္ ဟုဆံုးျဖတ္လိုက္ လွ်င္ ျပည္သူ၏ ေထာက္ခံမႈကို တခဲနက္ ရမည္။ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာလူေတြက ဆက္မလုပ္သင့္ဟု ယူဆၾက၏။ အစိုးရလည္း အၾကပ္ေတြ႕ႏိုင္သည္။ တပ္မေတာ္ပိုင္ ဦးပိုင္ ကုမၸဏီလည္း ဒုကၡေရာက္မည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ လူထုၾကားတြင္ ႏိုင္ငံေရး ဂုဏ္သိကၡာ ျမင့္တက္ႏိုင္မည္။ သို႔ေသာ္ သူက ေရရွည္ကိုေမွ်ာ္ေတြးကာ “ဆက္လုပ္သင့္သည္” ဟု ဆံုးျဖတ္ေပး လိုက္သည္။

တဘက္ကလဲ (ေလာင္းကစား စကားႏွင့္ ဆိုရလွ်င္) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ယံု၍ ပံုလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ မွန္သည္ဟု ထင္သည့္အတိုင္း ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္လိမ့္မည္။ သူ၏ ပင္ကိုယ္ စိတ္ရင္းအတိုင္း တြက္ဆလွ်င္ ဤစီမံကိန္းမွာ ဆက္လုပ္သင့္သည္ဟု အေျဖထြက္ေပမည္။ ၿပီးေတာ့ ဤဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာ သူ တေယာက္တည္း အေပၚ၌ မတည္။ အဖြဲ႕၀င္ ပညာရွင္မ်ား၏ သေဘာထားက အေရးပါ၍ ေန၏။ အစိုးရသည္ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္မည့္ ျမင္းကို ေလာင္းခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္။ မွန္တယ္ ထင္လွ်င္ မငဲ့ကြက္ဘဲ ေျပာရဲလုပ္ရဲသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ ေပါက္ကြဲေနေသာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေဒသခံမ်ားႏွင့္ ပဋိပကၡျဖစ္ရသည္မွာ အားလံုး အသိပင္ ျဖစ္၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အစီရင္ခံစာ မထြက္ေပၚမီ ေကာ္မရွင္ စတင္ဖြဲ႕စည္းစဥ္ကပင္ “က်မ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္၊ အမ်ားႀကိဳက္ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္” ဟု ေျပာခဲ့သည္။ အေကာင္းဆံုး ဆိုေသာ စကားျဖင့္ပင္ က်ေနာ္တို႔ ေက်နပ္ သင့္သည္။ ဒါက သဘာ၀လည္း က်သည္။ သို႔ေသာ္ ျပင္းထန္ေသာ ခုခံဆန္႔က်င္မႈႏွင့္ သူရင္ဆိုင္လိုက္ရသည္။ တခုေတာ့ ေကာင္းသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတြက္ ႏိုင္ငံေရး သံေ၀ဂ ရစရာ ျဖစ္သည္။ လူေတြက သူတို႔အႀကိဳက္ မလိုက္နာလွ်င္ ကန္႔ကြက္ၾကတတ္သည့္ သေဘာျဖစ္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မွတ္သားေလာက္စရာ “ႏိုင္ငံေရး လုပ္တယ္ဆိုတာ လူမုန္းခ်င္မုန္းမွာေပါ့၊ က်မကိုခ်စ္ေစခ်င္ရင္ ဇာတ္ကမွာေပါ့” ဟု ေျပာခဲ့သည္။

အရင္က “အေမစု ဆံုးျဖတ္တဲ့အတိုင္း နာခံပါမယ္” ဆိုေသာ သပိတ္စခန္း ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ကက္ကက္လန္ ေအာင္ ရန္ေတြ႕ၾကသည္။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ကိစၥမွာ လွပေသာ ႏိုင္ငံေရး ကစားကြက္ျဖစ္ကာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္၏ ခိုင္မာ ျပတ္သားမႈႏွင့္ အေျမာ္အျမင္ ရွိမႈကို ထုတ္ေဖာ္ျပသႏိုင္သည့္ ပြဲလည္းျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သည္ ဤပြဲတြင္ မ႐ံႈးေအာင္ ကစားႏိုင္ခဲ့သည္မွာ ေသခ်ာသည္။ သူသည္ ေပၚျပဴလာ ႏိုင္ငံေရးသမား (Popular Politic) မဟုတ္ ဆိုတာ၊ အရည္အခ်င္းရွိေသာ ႏိုင္ငံေရးသမား တေယာက္ဆိုတာ ထုတ္ေဖာ္ျပသ ႏိုင္ခဲ့သည္။ သူသည္ အမ်ားစု အႀကိဳက္ကို လိုက္၍ မေျပာႏိုင္။ မီးခိုးဗံုးကို မီးေလာင္ဗံုးဟု မေျပာႏိုင္ဟု ျငင္းခဲ့သည့္ သတၱိကို ခ်ီးက်ဴးရေပမည္။

မၾကာမီ ကာလမ်ားက ေဒၚေအာာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သမၼတ လုပ္လိုသည္ဟု ေျပာင္ပင္ဖြင့္ဟ ေျပာလာခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရး သမားတေယာက္ အတြက္ အာဏာဆိုသည္မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ သမၼတ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာ သဘာ၀ က်သည္။ သမၼတ ျဖစ္ဖို႔ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရမည္။ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ အခန္း ၃ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႏွင့္ ဒုတိယ သမၼတ အရည္အခ်င္းမ်ား ပုဒ္မခြဲ (စ) ညႊန္းဆိုခ်က္ကို ျပင္ဆင္မွ ျဖစ္မည္။ မိမိ၏ ရင္ေသြးႏွစ္ဦးက အဂၤလန္ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္ေနျခင္းမွာ ဤအခ်က္ႏွင့္ ၿငိစြန္းေနသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ၌ ဤအခ်က္ မပါ၀င္။ သူ႔ကို သမၼတ မျဖစ္ေစရန္ ရည္႐ြယ္ဟန္႔တားလိုေသာ သေဘာထားျဖင့္ ထည့္သြင္းထား သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။ ဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ႏုိင္ရန္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္ေက်ာ္က ေထာက္ခံ ရမည္ ျဖစ္ရာ ယခုလက္ရွိ လႊတ္ေတာ္ အတြင္း၌ ရွိေနေသာ အရပ္သား ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုးက ေထာက္ခံသည့္ တိုင္ေအာင္ မျဖစ္ႏိုင္။ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါ၀င္ေနေသာ တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားကပါ ေထာက္ခံမွ ျဖစ္ေပမည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ထိုအခ်ိန္၌ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရအဖြဲ႕ႏွင့္လည္း ေျပလည္ေနၿပီ။ ဦးေရႊမန္း၏ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္လည္း ေျပလည္ေနၿပီး ဦးေရႊမန္းႏွင့္ အတူ ဒံုးယိမ္းပင္ ကလိုက္ေသးသည္။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးမွ ဦးေဌးဦး တို႔ႏွင့္လည္း ေျပလည္မႈ ရရွိေနၿပီ။ NLD ဗဟို ပါတီညီလာခံသို႔ ဦးေဌးဦး ၿပံဳးရႊင္ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ တက္ေရာက္ခဲ့တာ ေတြ႕ရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူတို႔ ပါတီသည္ အတိုက္အခံပါတီ မဟုတ္ဟုပင္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့သည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔က သံုးခြတြင္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးႏွင့္ NLD ႏွစ္ပါတီ ပူးတြဲကာ ၀ါဆိုသကၤန္း ကပ္ၾကသည္ဆိုေသာ သတင္းကိုၾကည့္ကာ က်ေနာ္ စဥ္းစားမရ ျဖစ္ခဲ့ ေသးသည္။

ဒီေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပလည္မႈ ရရွိေစရန္ က်န္ရွိေနေသးသည္မွာ တပ္မေတာ္ အင္အားစုသာ ရွိေတာ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တပ္မေတာ္ အေပၚ ခ်စ္ခင္ေလးစားသည္၊ သံေယာဇဥ္ရွိသည္ဟု တဖြဖြ ေျပာေနခဲ့သည္မွာ ၾကာေလၿပီ။ ဤအခ်က္ကို လက္ေတြ႕ သက္ေသျပဖို႔ အတြက္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ျပႆနာ ေပၚလာသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္ေသာ စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္က လက္ပံေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္း ဆက္လက္ ေဆာင္႐ြက္ သင့္ပါသည္ ဟူေသာ ေကာက္ခ်က္ေၾကာင့္ လက္ငင္း အက်ိဳးရွိသြားသည္မွာ တပ္မေတာ္ပိုင္ ကုမၸဏီ ဦးပိုင္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ဒီအတြက္ တပ္မေတာ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး၌ ေထာက္ခံျခင္းျဖင့္ ျပန္လွန္ေက်းဇူး ဆပ္ေလမလား။ ဒါကလဲ စြန္႔စားမႈ တခုျဖစ္သည္။

“အေပးအယူရဲ႕ သေဘာတရားဟာ ေပ်ာ့ေျပာင္းရမယ္၊ နားလည္မႈရွိရမယ္၊ ဒါ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အေျခခံပဲ” ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ေျပာခဲ့သည္။ ေပးမွ ယူလို႔ ရမည္ဟု သိသည္။

ပထမ ဆိုခဲ့သလို လက္ငင္း အက်ိဳးရွိသည္မွာ တပ္မေတာ္ (ဦးပိုင္) သာျဖစ္ေသာ္လည္း ေရရွည္တြင္မူ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး အတြက္ အေရးပါေသာ ေျခလွမ္းျဖစ္သျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အက်ိဳးစီးပြားဟု ေျပာသည္ကို မွားသည္ဟု မဆိုႏိုင္ ပါေခ်။ တဆက္တည္းပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တပ္မေတာ္ေန႔ အခန္းအနားသို႔ တက္ေရာက္ကာ စစ္ေရးျပပြဲကို ၾကည့္၍ လက္ခုပ္လက္၀ါး တီးကာ အားေပးခဲ့သည္။ ဆန္ဖရန္စစၥကို ျမန္မာမိသားစုႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရာ၌ “တပ္မေတာ္သာ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ျပည္သူနဲ႔အတူ ေလွ်ာက္ေနၿပီဆိုရင္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္စရာ မရွိပါဘူး” ဟု ေျပာခဲ့သည္။

ဦးသိန္းစိန္ (သမၼတႀကီး ကလည္း) ဘီဘီစီ သတင္းဌာန Hard Talk အစီအစဥ္တြင္ “ျမန္မာျပည္သူလူထုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အနာဂါတ္ ျမန္မာႏို္င္ငံရဲ႕ သမၼတ အျဖစ္ ျမင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ လက္မခံႏိုင္စရာ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ အၾကားမွာ ျပႆနာ တစံုတရာ မရွိပါဘူး” ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။

ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကိစၥကို ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးကပင္ စတင္ အဆိုတင္သြင္းကာ ဘာေတြျပင္မည္ ဆိုတာ ေဆြးေႏြးဖို႔ ျပင္ဆင္ေနသည္။ ျပင္ဆင္ရာ၌ အခန္း ၃၊ အပိုဒ္ခြဲ (စ) ပါ၀င္လာမည္ေလာ။ ဦးေအာင္မင္းက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္မည္ဟု ဆိုျပန္ေလသည္။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး ဒုဥကၠ႒ ဦးေဌးဦးက “ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရးကို က်ေနာ္တို႔ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့တာ။ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာကို ျပန္မဖ်က္ဆီးဘူး။ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည့္မယ္ ဆိုတဲ့ စကားကို တခါမွ မေျပာခဲ့ဘူး” ဟု ဆိုသည္။ ဦးသိန္းစိန္၊ ဦးေရႊမန္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔၏ ပဋိပကၡ ေျဖရွင္းေရး (ပူးတြဲထုတ္ျပန္သည့္) မူ ၆ ခ်က္ ထြက္လာသည္ ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ အဲဒီေတာ့ ဒီေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေျခအေနမွာ အေတာ္ပင္ ရွင္းလင္း ေနသည္ဟု ဆိုရမည္။

စိန္စု လမ္းေၾကာင္း (Sein – Su Trend) ဒါမွမဟုတ္ အဆင့္ဆင့္ ဒီမိုကေရစီ ပံုေဖာ္ေရးကို အခ်ိဳးအစား ညီညြတ္ေရး လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတာ ေသခ်ာသည္။ ယေန႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဇာတ္ခံုေပၚမွ အဓိက ပေလယာ ေလးဦး (အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ အတိုက္အခံႏွင့္ တပ္မေတာ္) လမ္းေၾကာင္းကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အားေကာင္းသည့္ တျခား ပေလယာမ်ားကို မျမင္။

ဤကစားပြဲသည္ စစ္မွန္ေသာကစားပြဲဟု တထစ္ခ် ယူဆႏိုင္ပါသလား။ က်ေနာ္ မေျဖတတ္ပါ။ ၾကက္ဥအေရာင္၊ တိမ္ေတာင္ သဖြယ္ ကိစၥျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုသည္မွာ ပံုေသကားခ် ေျပာ၍ ရႏိုင္ေသာအရာ မဟုတ္။ မထင္မွတ္ေသာ အလွည့္အေျပာင္း ေတြလည္း ရွိႏိုင္သည္ပင္။ ဥပမာ ၂၀၁၅ မတိုင္မီ အေျခခံဥပေဒကို တကယ္ ျပင္ႏိုင္မွာလား။ မျပင္ႏိုင္ခဲ့သည္ ရွိေသာ္ …။

ဦးသိန္းစိန္ပင္ ဒုတိယ သက္တမ္း တာ၀န္ယူဖြယ္ ရွိပါသည္။ သူကလည္း (ယခင္က တႀကိမ္သာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည္ ဟု ေျပာထားခဲ့ၿပီးမွ) ယခုအခါ လိုအပ္ပါက သမၼတ တာ၀န္ကို ဒုတိယ သက္တမ္းအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည္ဟု ဆိုထားျပန္ သည္။ ၿပီးေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ကလည္း PR စံနစ္ အသံုးျပဳသင့္ မသင့္ စဥ္းစားလိမ့္မည္။ ဒါဆို ဘယ္ပါတီမွ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေအာင္ျမင္မႈ မရႏိုင္။ ညြန္႔ေပါင္း အစိုးရအဖြဲ႕ ေပၚထြန္းလာေလမည္လား။ တခုေတာ့ ရွိသည္။ ျပည့္၀ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ေစာင့္စားၾကရဦးမည္။ စစ္တပ္အာဏာမွ တဆင့္ ျပည္သူ႔ အာဏာအဆင့္သို႔ တျဖည္းျဖည္း ကူးေျပာင္းခဲ့ၾကသည့္ ေတာင္ကိုရီးယား၊ အင္ဒိုနီးရွားတို႔ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း သြားမည့္ပံုသာ ေပၚပါသည္။     ။

ဧရာ၀တီ