တြံေတးသိန္းတန္ သည္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ဇာတ္ေထာင္ၿပီး ျမန္မာျပည္ အႏွံ ့ လွည့္လည္ကျပရာ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ခန္ ့တြင္ လက္ပံတန္းၿမိဳ ့၌ ကန္ထရုိက္သြင္းသည့္ ရုံပြဲတစ္ပြဲ ကျပခဲ့ပါတယ္္။ ဇာတ္စင္ပတ္လည္ႏွင့္ အနီးတ၀ုိက္တြင္ စားအုိးစား ခြက္ ႏွင့္ခ်ီတက္လာေသာ ပရိတ္သတ္မွာလည္း
ၾကက္ပ်ံ မက် စည္းကားလွသည္။
ထုိ ေန့ညက ပြဲမထြက္မီ ပြဲခင္းထဲတြင္ လူသတ္မႈ ျဖစ္၍ ပြဲ ့လန္ ၿပီး ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ၾကသည္။ဇာတ္အဖြဲ ့သားမ်ားမွာ အေျခ အေနကုိ အကဲခတ္ရင္း ေခတၱနားေနခုိက္ ခဏအၾကာ ဇာတ္စင္ ေနာက္ဘက္သုိ ့ ဓါးထုိးခံရသည့္ လူနာကုိ ပုခက္ႀကီး ျဖင့္ ထမ္းလွ်က္ လူတစ္အုပ္
ေရာက္လာၾကသည္။ ရဲမ်ားလည္း ပါသည္။ ရုတ္တရက္မုိ ့ ဇာတ္ဆရာ တြံေတးသိန္းတန္ ထိတ္လန္ ့ သြားေသာ္လည္း အျဖစ္မွန္ကုိ သိေသာအခါ သူ ့ရင္ထဲ အေတာ္ထိခုိက္သြားခဲ့သည္။
ဓါးထုိးခံရသူမွာ ပုခတ္ထဲတြင္ ေသြးသံရဲ ရဲျဖင့္ ပုံပ်က္ပန္းပ်က္။ ထုိသူမွာ တြံေတးသိန္းတန္ ကုိ မေတြ ့ရလွ်င္ လုံး၀ ေဆးမကု ေနရာမွာပဲ
ေသခ်င္ေသပေစ ဆုိၿပီး ေဆးကုသဖုိ ့ကုိ ျငင္းဆန္ေနခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ တြံေတးသိန္းတန္ ရွိေသာ ဇာတ္စင္ေနာက္သုိ ့လုိက္ပုိ ့ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပ ပါတယ္။ ဓါးထုိးခံရတဲ့ လူနာက တြံေတးသိန္းတန္း၏ လက္ကုိ ဆုပ္ကုိင္လုိက္ၿပီး လုိ္က္ပုိ ့သူမ်ားဖက္သုိ ့ ေခါင္းလွည့္ၿပီး “က်ဳပ္ေသေပ်ာ္ပါၿပီဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားတုိ ့က်ဳပ္ကုိ ပုိ ့ခ်င္ရာ ပုိ ့ေတာ့” ဆုိၿပီး ရဲမ်ား၊ ပြဲလူႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ တြံေတးသိန္းတန္ကုိ လက္ျပရင္း ေဆးရုံသုိ ့ထြက္သြား ပါတယ္။
ဓါးထုိးခံရလုိ ့ေသမွာကုိေတာင္ ဂရုမမူ ပဲ သူခ်စ္တဲ့ တြံေတးသိန္းတန္ကုိ ျမင္ ဖူးခ်င္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ကေတာ့ အံ့ၾသစရာပါပဲ။
(စာေဆာင္ တစ္ခုထဲ၌ ဖတ္ခဲ့ရေသာ အေၾကာင္းအရာကုိ ျပန္လည္ ေရးသား
ျခင္းျဖစ္ပါသည္)
KaungZayYan
(Discoveries Myanmar)
0 comments:
Post a Comment