ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရက္က ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ အဆိုပါ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ျမန္မာအစိုးရ အေနျဖင့္ ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈကို ေလွ်ာ့ခ်ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည့္ၾကားမွ ထိုသို႔ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈ ျမင့္တက္လာရျခင္းမွာ ေဒသခံလယ္သမားမ်ား အေနျဖင့္ စား၀တ္ေနေရး အခက္အခဲကို ေျဖရွင္းရန္အတြက္ အျခားနည္းလမ္း မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟုလည္း ကုလသမဂၢက ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရက္တြင္ ေျပာၾကားသည္။
(UNODC) ၏ ခန္႔မွန္းခ်က္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ဘိန္းတန္ခ်ိန္ ၈၇၀ ထုတ္လုပ္မည္ျဖစ္ၿပီး ကမာၻေပၚတြင္ အာဖဂန္နစၥတန္အၿပီး ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈ ဒုတိယအမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံအျဖစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ေနမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုပမာဏသည္ ခုနစ္ႏွစ္ဆက္တိုက္ ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈ ဆက္တိုက္ျမင့္တက္ လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုႏွစ္တြင္ အာဖဂန္နစၥတန္၏ ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈသည္ ၅၅၀၀ တန္ခ်ိန္ထိ ရွိမည္ျဖစ္ၿပီး ယမန္ႏွစ္က ထုတ္လုပ္မႈထက္ ၄၉ ရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္တက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ အာရွတြင္ မူးယစ္ေဆး လိုအပ္ခ်က္ ျမင့္မားလာမႈက ျမန္မာနုိင္ငံ၏ ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈ ျမင့္တက္လာျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးေလ့ရွိေသာ နယ္ေျမမ်ားမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ကယားျပည္နယ္တို႔တြင္ ျဖစ္ၾကၿပီး ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈ အမ်ားဆံုး ရွိေနသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ အတြင္းရွိ အဓိကတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ ငါးဖြဲ႕ခန္႔ရွိေနၿပီး "၀" ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး တပ္မေတာ္ (UWSA)၊ မိုင္းလားအဖြဲ႕ (NDAA)၊ ရွမ္းျပည္ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးေကာင္စီ/ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းတပ္မေတာ္ (RCSS/SSA)၊ ရွမ္းျပည္တိုးတက္ေရးပါတီ/ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းတပ္မေတာ္ (SSPP/SSA) ႏွင့္ တေအာင္း (ပေလာင္)အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (TNLA/PSLF)တို႔အျပင္ အျခားအဖြဲ႕မ်ား၊ ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႕မ်ားစြာ ရွိေနသည္။
ထိုအဖြဲ႕မ်ားအနက္ TNLA အဖြဲ႕တည္းသာ အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ မရရွိထားသည့္ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ TNLA အဖြဲ႕သည္ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႕မ်ား၏ ဘိန္းျဖန္႔ျဖဴးမႈမ်ားကို လိုက္လံဖမ္းဆီး တိုက္ခိုက္ရာမွ အစိုးရႏွင့္ မၾကာခဏ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားေနေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။
UWSA၊ NDAA ႏွင့္ RCSS/SSA၊ SSPP/SSA အဖြဲ႕မ်ားမွာ အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ရယူထားေသာ အဖြဲ႕မ်ားျဖစ္ပါသည္။ "၀" ႏွင့္ "မိုင္းလား" အဖြဲ႕မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘိန္းျဖန္႔ျဖဴးမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သံသယျဖစ္သူမ်ား စာရင္းတြင္ ဆက္လက္ပါ၀င္ ေနဆဲျဖစ္ၿပီး RCSS/SSA ႏွင့္ SSPP/SSA အဖြဲ႕မ်ားမွာလည္း ၎တို႔ေဒသတြင္း၌ ရွိေနေသာ ဘိန္းခင္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သံသယထားခံရသူမ်ား စာရင္းတြင္ ဆက္ရွိေနပါသည္။
အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး မရခင္ကာလက အဖြဲ႕မ်ား၏ ရံပံုေငြႏွင့္ ေဒသခံမ်ား၏ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိး ထုတ္လုပ္မႈမွာ အဓိကက်ေသာ လုပ္ငန္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ရရွိၿပီးေနာက္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈမ်ား ေလ်ာ့က်သြားျခင္းမရွိဘဲ တိုးျမႇင့္ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
သီးျခားအတည္မျပဳႏိုင္ေသးေသာ ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရ UWSA ႏွင့္ RCSS/SSA၊ SSPP/SSA အဖြဲ႕မ်ားတို႔သည္ အစိုးရက ေထာက္ပံ့မႈ အေနျဖင့္ ေပးအပ္ထားေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကားပါမစ္ကို တစ္ဖြဲ႕လွ်င္ အစီး ၁၂၀ ႏႈန္းျဖင့္ အစီးေရ ၄၀ အားလံုး အခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္၊ က်န္အစီးေရ ၆၀ အား ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အခြန္ေဆာင္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ရရွိထားေၾကာင္း သိရသည္။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း ရရွိထားေသာ ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း၌ ၿမိဳ႕နယ္ ၅၅ ၿမိဳ႕နယ္ ရွိသည့္အနက္ ၄၉ ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈမ်ား ရွိေနၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈမ်ားအနက္ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ရွမ္းျပည္နယ္မွ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ျဖန္႔ခ်ိရာ လမ္းေၾကာင္းသည္ ေရႊႀတိဂံနယ္ေျမမွတစ္ဆင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ လာအိုႏိုင္ငံတို႔ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ထိုင္းႏွင့္က်န္ရွိေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိကာ ကမၻာအႏွံ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားျခင္း ျဖစ္သည္။
အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းတို႔ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ျမႇင့္တင္ေနျခင္းႏွင့္ အေျခခံအေဆာက္အဦမ်ား တုိးျမွင့္ေနျခင္းက မူးယစ္ကုန္သြယ္မႈ အတြက္လည္း အခြင့္အေရးမ်ား ျဖစ္ေပၚေနေစသည့္အတြက္ ယခုအစီရင္ခံစာ ရလဒ္သည္ အထူးအေရးႀကီးေၾကာင္း ကုလသမဂၢကလည္း ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရက္တြင္ ေျပာၾကားသည္။
"အေသအခ်ာ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ မူးယစ္အဖြဲ႔အစည္းေတြက ေဒသတြင္းႏုိင္ငံမ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး အေျခအေနကို အခြင့္ေကာင္းယူေန ၾကပါတယ္" ဟု အေရွ႕ေတာင္အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေဒသ UNODC ကိုယ္စားလွယ္ ဂ်ယ္ရမီေဒါက္ကလပ္စ္က ဆိုသည္။ အစီရင္ခံစာ၏ ေဖာ္ျပခ်က္အရ အေရွ႕ႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ မူးယစ္ေဆးမ်ား ဖမ္းဆီးရမိမႈသည္ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ပိုမိုျမင့္မားလာေနေၾကာင္း သိရသည္။
"ဒီအခ်က္အလက္ေတြက ဘာကိုေဖာ္ျပေနလဲဆိုရင္ အဲဒီမွာရွိတဲ့ လူေတြအတြက္ တကယ္ကို ၀င္ေငြရရွိေစႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ အကူအညီေပးမႈေတြ အမ်ားႀကီး လိုေနေသးတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဖာ္ျပေနတာပါ။ ရြာသူရြာသားေတြဟာ အစားအေသာက္ မလံုေလာက္မႈနဲ႔ ဆင္းရဲမြဲေတမႈေတြကို ခံစားေနရတယ္။ အဲဒါကို အကူအညီေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ အဲလိုမွ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဒီလူေတြက ဆက္ၿပီးဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးေနဦး မွာပါပဲ" ဟု UNODC မွ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈ ဒါ႐ိုက္တာ Yury Fedotov က ေျပာၾကားသည္။
အစီရင္ခံစာက ဆက္လက္ေဖာ္ျပရာတြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈသည္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈႏွင့္ လံုျခံဳမႈ ကင္းမဲ့ေနျခင္းတို႔ႏွင့္လည္း ေယဘူယ်အားျဖင့္ ဆက္စပ္လ်က္ရွိၿပီး အဆိုပါေဒသမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံေရးစီးပြားေရး အေျဖရွာရန္ လိုအပ္ေနေၾကာင္းကို ညႊန္ျပေနသည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အေရာက္တြင္ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈ ကင္းစင္ရမည္ဟု ၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ထိ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈ ၃၁၅ တန္ထိေရာက္ေအာင္ က်ဆင္းသြားခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈ ဆက္တိုက္ျမင့္တက္ လာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ ၀န္းက်င္မ်ားက ကမာၻေပၚတြင္ ဘိန္းထုတ္လုပ္မႈ အျမင့္ဆံုး ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံျဖစ္ၿပီး ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ အာဖဂန္နစၥတန္က ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေနရာကို ၀င္ယူခဲ့ၿပီး ကမၻာ့အျမင့္ဆံုး ဘိန္းထုတ္လုပ္သည့္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္လာသည္။
Eleven Media Group
ရွမ္းျပည္နယ္ တစ္ေနရာတြင္ စိုက္ပ်ဳိးထားေသာ ဘိန္းခင္းအား သက္ဆိုင္ရာက ဖ်က္ဆီးေနသည္ကို ေတြ႕ရစဥ္
0 comments:
Post a Comment