ထုတ္စရာ ေမးခြန္းမ်ား ဦးတင္ဦး (က်ဴရွင္)

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ သမၼတဦးသိန္းစိန္လက္ထက္မွစ၍ တစ္စံုတစ္ရာ ေျပာင္းလဲလာသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ လႊတ္ေတာ္မ်ားထဲသို႔ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ သိသိသာသာ ေျပာင္း လဲလာသည္ကိုလည္းေကာင္း ေတြ႔ခဲ့ၾကရေပသည္။ ေျပာင္းလဲလာသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ မျငင္းသာပါေပ။


သို႔ရာတြင္ လက္ရွိအစိုးရသြားေနသည့္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို တကယ္ပဲ လုပ္မွာလား၊ သို႔မ ဟုတ္ ဘယ္လိုဒီမိုကေရစီကို ေျပာင္းမွာလဲဟူေသာ ေမးခြန္းမွစ၍ ထုတ္စရာေမးခြန္းေတြက အေတာ္မ်ား မ်ား ရွိေနေသးေပသည္။

အေရးၾကီးသည့္ ေမးခြန္းတစ္ခုမွာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ အလြန္ေကာင္းသည့္ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ကို ဘယ္ အတိုင္းအတာအထိျပင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါသလဲ ဟူေသာေမးခြန္း ျဖစ္သည္။

ထိုဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထုတ္စရာ ေမးခြန္းေတြကလည္း အမ်ားပင္ ရွိေနသည္။ ေမးစရာ ရွိသေလာက္ မေမးေသးဘဲ တစ္ခုႏွစ္ခုကို ေမးမည္ဆိုလွ်င္ပင္ ဘယ္လို အေျဖေပးၾကမည္နည္း။

ဥပမာအခန္း(၁) ပုဒ္မ ၇ တြင္ “ႏိုင္ငံေတာ္သည္ စစ္မွန္၍ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီစနစ္ ကို က်င့္သံုးသည္” ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုျပ႒ာန္းခ်က္တြင္ပါရွိသည့္ “စစ္မွန္ေသာ” ဟူေသာ စကား အရ ထိုဒီမိုကေရစီစနစ္၏ စစ္မွန္မႈကို ဘယ္စံေတြႏွင့္ တိုင္းမည္နည္း။ အကယ္၍ စစ္မွန္၊ မစစ္မွန္ အျငင္း ပြား၍ အေျခခံဥပေဒခံု႐ံုးသို႔တက္ေသာ္ ထိုခံု႐ံုးက စစ္မွန္ မစစ္မွန္ကို ဘယ္အေျခခံမူအေပၚ တိုင္း၍ အဆံုး အျဖတ္ ေပးမည္နည္း။

ထို႔အတူ ႏိုင္ငံေတာ္က က်င့္သံုးသည့္ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္၏ စည္းကမ္းျပည့္ဝမႈ ရွိမရွိကို ဘာႏွင့္ တိုင္း မည္နည္း။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကိုင္ထားသူက သေဘာမတူေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ဟူသမွ်ကို စည္းကမ္း မရွိဘူးဟု တိုင္းတာမည္ေလာ။

ထိုဥပေဒ၏ အေျခခံမူမ်ားကစ၍ ေမးခြန္းထုတ္စရာေတြ ရွိေနသည္။ ထိုဥပေဒတြင္ ပုဒ္မ ၄၄ဝ ပါရွိသည့္ အနက္ ပုဒ္မ ၇၄ ခုကို (ဝါ) ဥပေဒ၏ ၁၇ ရာခိုင္ႏႈန္းနီးပါးကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္၏ သေဘာတူညီခ်က္ရမွ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပၿပီးေနာက္ ထိုဆႏၵခံယူပြဲတြင္လည္း မဲ ေပးပိုင္ခြင့္ ရွိသူအားလံုး၏ ထက္ဝက္ေက်ာ္မဲရမွ ျပင္ဆင္ႏိုင္မည္ ဆိုထားသည္။

တစ္ဖန္ ျပည္ေထာင္စုလြႊတ္ေတာ္ကို ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္ မဟုတ္သည့္ တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည္ျဖစ္ရာ ထိုအေရးၾကီးသည့္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၇၄ ခုတို႔ကို ကာ/ခ်ဳပ္က သ ေဘာမတူလွ်င္ ျပင္လို႔မရသည့္အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္ေနေပသည္။

ဤမွ်ျပင္ဖို႔ခက္ေအာင္ လုပ္ထားသည့္ အေျခခံဥပေဒမ်ဳိး ကမၻာတြင္ ဘယ္ႏွခုေလာက္ရွိမွန္း ကၽြန္ေတာ္ မသိ႐ိုး အမွန္ပါ။

သို႔ရာတြင္ ေမးစရာရွိသည္မွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ၾကိဳးပမ္းေနေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုသည့္ ဒီမိုကေရစီ သည္ စစ္တပ္က သနားပါမွ ခ်မ္းသာရမည့္ ဒီမိုကေရစီလားဟု ေမးခြန္းထုတ္ရမလို ရွိေနသည္။ ေဖေဖာ္ ဝါရီ ၁၈ ရက္ထုတ္မဇၩိမ၏ သတင္းတစ္ပုဒ္တြင္ တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေခါင္းေဆာင္က ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပင္လိုလွ်င္ ပုဒ္မ ၄၃၆ ပါအတိုင္း လိုက္နာၿပီး ျပင္ဆင္ရမည့္သေဘာ ေျပာထားသည္ ကို ဖတ္လိုက္ရသည္။
သို႔ျဖစ္လွ်င္ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဆင္ဖို႔ ေျပာဆိုစိုင္းျပင္းေနၾကရာတြင္ တပ္မေတာ္က ဘယ္ေလာက္အထိ ပဲ လိုက္ေလ်ာႏိုင္မလဲဟု ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရွိသည္။

ဥေရာပသို႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ခရီးထြက္စဥ္က သတင္းေထာက္မ်ား၏ ေမးခြန္း တစ္ခုကိုေျဖရာတြင္ ကာ ကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို မိမိကခန္႔ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ထည့္သြင္းေျဖၾကားဖူးသည္ကို သတိရမိသည္။ သမၼတ သည္ မိမိခန္႔ထားေသာ ကာ /ခ်ဳပ္ အေပၚ ၾသဇာ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ အေျခခံ ဥပေဒက အပ္ႏွင္းထား ေသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာအရ သမၼတမွာ ဘယ္ေလာက္ လက္ေတြ႔လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိသလဲ။ သမၼတ ကိုယ္ တိုင္ကေကာ ဘယ္ေပတံႏွင့္တိုင္းေသာ ဒီမိုကေရစီေလာက္ကိုသာ ေျပာင္းလဲခ်င္တာလဲ စသည္ျဖင့္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ၿပီး ထုတ္စရာေမးခြန္းေတြ အမ်ားပင္ ရွိေနသည္။

ဤအေျခခံျပင္ေရးသည္ တပ္မေတာ္အေပၚတြင္ လံုးဝတည္မွီေနသေလာက္ ရွိေနေပရာ တပ္မေတာ္သည္ ဤအေျခခံဥပေဒအတိုင္း ႏွစ္ေပါင္းဘယ္မွ် သို႔မဟုတ္ ဘယ္ ႏွစ္ရာစုမွ် သြားလိုပါသလဲဟူ၍ ေမးခြန္းထုတ္ ရမလို ရွိေနသည္။

အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၃၅၃ တြင္ “ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကို ျပ႒ာန္းထားသည္။ထိုျပ႒ာန္း ခ်က္အရ ႏိုင္ငံသားတိုင္းသည္ မိမိ၏ယံုၾကည္ခ်က္ ယူဆခ်က္ကို လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုခြင့္ လည္း ရွိသည္။ လက္နက္မပါဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စုေဝးခြင့္၊ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္လည္း ရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ “ျပ႒ာန္းထားေသာ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ မဆန္႔က်င္လွ်င္” ဟူေသာ ခၽြင္းခ်က္ႏွင့္ ထိုပုဒ္မကိုခ်ဳပ္ထားသျဖင့္ ယခု အခါ ပုဒ္မ ၁၈ ႏွင့္ အေရးယူခံရသူေတြလည္း မနည္းေတာ့ေပ။

သို႔ရာတြင္ ယေန႔အေျခအေနတြင္ ဒီမိုကေရစီ နည္းဗ်ဴဟာသစ္ကိုပါ ေတြ႔ေနရသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စုေဝးခြင့္၊ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ ေတာင္းသူမ်ားကို ရဲတပ္ဖြဲ႕က သူ႔သေဘာႏွင့္သူ သူ႔လုပ္ပိုင္ခြင့္အရ တုိက္႐ုိက္ မပယ္ခ်ဘဲ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖမ်ား၏ ကန္႔ကြက္ခ်က္ေၾကာင့္ဟု အေၾကာင္းျပ၍ ပယ္ခ်ကာ ခြင့္ျပဳ ခ်က္ မေပးျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္၏။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက ခြင့္မျပဳလိုေသာ္ ၾကားထဲက ကန္႔ကြက္ေပးမည့္သူ ရွိဖို႔လိုေသးသလားဟု ေမး ခြန္းထုတ္ရဖြယ္ ရွိေနေပသည္။

မၾကာေသးမီက အိမ္ေျခ ၄ဝဝ ေလာက္ရွိေသာ ရြာတစ္ရြာကို ဘူဒိုဇာႏွင့္ထိုးကာ အင္အားသံုး၍ ဖယ္ရွား လိုက္ေၾကာင္း သတင္းမ်ား ဖတ္ရသည္။ ထိုရြာသည္ တပ္ပိုင္ေျမေပၚ က်ဴးေက်ာ္ေဆာက္လုပ္ေနထိုင္ေသာ ရြာဟု ဆိုသည္။ တစ္ဖန္ ထိုရြာ စတင္ ျဖစ္လာသည္မွာ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ ေလာက္ကတည္းက ဟုလည္း ဆိုေလသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၁ဝ ႏွစ္ေက်ာ္ကတည္းက က်ဴးေက်ာ္လာခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ စတင္ က်ဴးေက်ာ္စဥ္က သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိသူတို႔ မသိၾကဘူးလား။ အဲဒီတုန္းကတည္းက ဘာေၾကာင့္ တားျမစ္ အေရးမယူတာလဲ။ ယခုလို အိမ္ေျခ ၄ဝဝ ေလာက္အထိ အေျခတက်ျဖစ္လာမွ ဖ်က္ဆီးဖယ္ရွားရတာက ဘာေၾကာင့္လဲ။

တပ္ပိုင္ေျမဆိုလွ်င္ ထိုေျမကို ဘာမွ်မလုပ္ဘဲ ဤမွ် အိမ္ေျခေတြ ပြားစီးလာသည္အထိ ဘာေၾကာင့္ ထား ႏိုင္ၾကတာလဲ။ မလိုအပ္ဘဲ သိမ္းထားသည့္ ေျမေတြလား ေမးစရာေတြ ရွိလာသည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာ ပင္ တပ္ကသိမ္းေသာေျမမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ တစ္ႏိုင္ငံလံုး တပ္ပိုင္ေျမဧက ဘယ္ႏွသိန္းရွိပါသလဲ။ တပ္ ရင္းတစ္ရင္း တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ အနည္းဆံုး ေျမဧက ဘယ္ေလာက္လို၍ အမ်ားဆံုး ဘယ္ႏွဧက ေလာက္သာ ရွိသင့္ပါသလဲ။ တပ္သည္ လိုအပ္သည္ေလာက္ထက္ ပိုေသာ ေျမေတြကို ဘာေၾကာင့္သိမ္း ၾကတာလဲ ထုတ္စရာေမးခြန္း အမ်ားပင္ ရွိေနသည္။

ထို႔ျပင္ တပ္ကဦးပိုင္ ကုမၸဏီေထာင္ၿပီး စီးပြားေရး လုပ္တာဘာေၾကာင့္လဲ။ တပ္မေတာ္သားေတြအတြက္ ရထိုက္ရာ အခြင့္အေရးမ်ားကို ႏုိင္ငံေတာ္၏ ဘတ္ဂ်က္ထဲမွ ခြဲေဝစီမံေပး႐ံုႏွင့္ မလံုေလာက္ဘူးလား။ တပ္ မေတာ္သည္ ႏုိင္ငံေတာ္၏ ကာကြယ္ေရးကိုသာ အာ႐ံုစိုက္လုပ္ေဆာင္ေသာ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ တပ္မ ေတာ္မ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ လုပ္မွသင့္မည္ဟု စိတ္မကူးၾကေတာ့ဘူးလားဟူ၍ ဆက္စပ္ေမးစရာ ေမးခြန္းေတြ လည္း ရွိေနသည္။
ယေန႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ စိန္ေခၚမႈအမ်ားစုသည္ နဝတ/ နအဖ လက္ထက္တုန္းက ထင္သလို အာဏာသံုး၍ လုပ္ခဲ့ေသာ မလုပ္သင့္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ား၏ အက်ဳိးဆက္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိန္ေခၚမႈမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ နဝတ/နအဖ လုပ္သြားသမွ်ကို မွားမွားမွန္မွန္ ဘာမွ်ေျပာခြင့္၊ အေရးယူခြင့္မရွိေအာင္ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၄၅ က အကာအကြယ္ ေပးထားေလေတာ့ ဘာ အကာ အကြယ္မွ ေကာင္းစြာမရေလသည့္ နစ္နာေသာ ျပည္သူမ်ားမွာသာ ဟိုပုဒ္မ၊ ဒီပုဒ္မတို႔ျဖင့္ အေရးယူခံေန ၾကရေလသည္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ ဒီမိုကေရစီသည္ စစ္အာဏာရွင္ လက္ထက္ေတာ့လည္း ေကာင္းလာတာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ထုတ္စရာ ေမးခြန္းေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီး ရွိေနေသးေလသည္။ အခ်ဳိ႕ ေမးခြန္းမ်ားကို သမၼတၾကီးကိုယ္တိုင္လည္း ေျဖႏုိင္မည္ မထင္ပါ။ နယ္လွည့္ပါး႐ိုက္ေသာ ဝန္ၾကီးကို ျဖဳတ္ မျဖဳတ္ေလာက္သာ ေျဖႏုိင္မည္ ထင္သည္။

ေျဖႏုိင္တာ မေျဖႏုိင္တာ အပထား၍ ျပည္သူမ်ားကေတာ့ မိမိတို႔အက်ဳိးစီးပြား ႏွင့္ကိုက္ညီမည့္ အေျဖမ်ဳိးကို ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိၾကသည္မွာအမွန္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။

Mizzima - News in Burmese