၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ ပြဲအေၾကာင္း စာနယ္ဇင္း အေတာ္ မ်ားမ်ားက ေရးသား ေျပာဆို ၾကတယ္။ တရား မွ်တၿပီး လြတ္လပ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲသာ ျဖစ္မယ္ဆို ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) ေနရာ အမ်ား အျပားမွာ ႏိုင္မယ္ ဆိုတာ အမ်ားစုက ယူဆၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ သမၼတ ျဖစ္ခြင့္ ပိတ္ပင္ ထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးက ခက္ခဲတာမို႔ ဘယ္သူ႔ကို တိုင္းျပည္ ဦးေဆာင္ဖို႔ ပါတီက လ်ာထားသလဲ မသိရေသးဘူး။ ေနာက္ အစိုးရ အဖြဲ႕ကို သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ဘယ္သူေတြနဲ႔ ဝန္ႀကီးေနရာ ခန္႕အပ္ၿပီး ဖြဲ႕စည္းမယ္ ဆိုတဲ့ အဆင္သင့္ ျပင္ထားမႈလည္း မရွိဘူး။
လူငယ္ေတြနဲ႔ ပြဲထြက္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ တုန္းကလို ပြဲမဝင္ခင္ ျပင္ဆင္ထားမႈ မလုပ္ဘဲ နီးမွ လူစုတာ ၂၀၁၅ အလြန္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အတြက္ မေကာင္းပါ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရးကို အရွိန္ေလ်ာ့ သြားေစႏိုင္တယ္။ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ကလည္း ၂၀၁၅ ေရြး ေကာက္ပြဲ အၿပီး ပိုဝင္လာ ႏိုင္တာမို႔ စီမံခန္႔ခြဲ တတ္မႈက အေရးပါတယ္။ အခုကိုပဲ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေလ့လာသူ အေတာ္ မ်ားမ်ားက ေရွ႕ျဖစ္ေဟာ ကုန္ၾကပါၿပီ။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ ပြဲဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ ဒီမိုကေရစီပို ရွိလာဖို႔နဲ႔ စီးပြားေရးအရ ပိုညီမွ်လာဖို႔ကို ဖန္တီးေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာကုန္ၿပီ။ အေၾကာင္းက ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡေတြက တိုင္းျပည္ စီးပြားဖြံ႕ၿဖိဳးဖို႔နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအရ တည္ၿငိမ္ဖို႔ လမ္းကို ပိတ္ဆို႔ထားၾကလို႔ပါ။ ဒါေတြကို ကိုင္တြယ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္က မေရမရာဆန္လာတယ္လို႔ ေဝဖန္မႈေတြ ရွိလာပါတယ္။
ႏိုဘဲလ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ တဦး အေနနဲ႔ ရခိုင္မွာတင္မက ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း မိတီၴလာၿမိဳ႕ႀကီးေတြအထိ ေတာက္ေလာင္ခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡမီးေတာက္ေတြအေၾကာင္း ႏႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့တာ၊ အမုန္းတရားေတြ ေဟာေျပာပ်ံ႕ႏွံ႕ေနတာကို ရင္မဆိုင္တာ၊ ကခ်င္စစ္ပြဲေတြကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့တာေတြက သူ႔အတြက္ အမွတ္ေလ်ာ့စရာေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဒီအေတာအတြင္း ေအာင္ျမင္မႈ မရွိခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ နီးစပ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တာေတြကလည္း ေျပာစရာပါ။ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ ဒုတိယအႀကိမ္ခရီးမွာ လူ႔အခြင့္အေရး တိုက္ပြဲဝင္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေဟာင္းေတြနဲ႔ မေတြ႕ဘဲ ႏိုင္ငံေရးထိပ္သီး ေတြနဲ႔ ေတြ႕ၿပီး ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို အကူအညီေပးဖို႔ တိုက္တြန္းတာ၊ တပ္မေတာ္ေန႔အခမ္းအနား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေတြနဲ႔အတူ တက္ခဲ့တာေတြဟာ ေနာက္ဆံုး အရာမထင္ခဲ့ပါဘူး။
သမၼတဦးသိန္းစိန္ကို ယံုတယ္လို႔ေျပာၿပီး ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ မွာ ဝင္ပါလို႔ အရပ္သားအသြင္ေဆာင္ စစ္တပ္ႀကီးစိုး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ကို ႏိုင္ငံတကာက အသိအမွတ္ျပဳလာေအာင္ ေထာက္ခံေပးခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရကို ေထာက္ခံမႈေပးၿပီး လူမသိသူမသိ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈကေန ဘာေတြ သေဘာတူညီခဲ့သလဲဆိုတဲ့ သံသယေတြက သူ႔အေပၚေထာက္ ခံမႈေတြ စက်ဆင္းလာေစခဲ့တယ္။ နာမည္ပ်က္ေနတဲ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးကို တရားဝင္လူရာသြင္းေပးၿပီး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈေတြ ျပန္ဖြင့္ေပး ေအာင္လုပ္ခဲ့လို႔ တပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူ႔ကို အသံုးခ်ၿပီး လိုတာယူ သြားႏိုင္ခဲ့တယ္။
လက္ပံေတာင္းေကာ္မရွင္မွာ အစိုးရနဲ႔ တပ္ဘက္က ရပ္တည္ခဲ့တာကလည္း ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ တိုးဝင္သြားသလို ျဖစ္ခဲ့တယ္ လို႔ ေဝဖန္ခဲ့ၾကတယ္။ အခုေတာ့လည္း ဦးသိန္းစိန္နဲ႕ အရင္လို အေစး မကပ္ေတာ့ဘဲ ႏိုင္ငံေရးၿပိဳင္ဘက္လိုျဖစ္သြားၿပီး ျဖစ္ေနသမွ်ျပႆနာ ေတြအတြက္ တာဝန္ရွိသမွ်ဟာ ဦးသိန္းစိန္ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံေရးဖိအားေတြကို ပုတ္ထုတ္ေနေတာ့တယ္။ သူရဦးေရႊမန္းနဲ႔တပူးတြဲတြဲလုပ္လာၿပီး လႊတ္ ေတာ္မွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ ေကာ္မတီဥကၠ႒ ျဖစ္လာခဲ့ေပမယ့္ ဘာမွ လုပ္လို႔မရဘူး။
လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡေတြကို ခ်ဥ္းကပ္ရာမွာလည္း က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲမွာပါ။ မြတ္စလင္ေတြအေပၚ တိုက္ခိုက္တာေတြကို ႐ႈတ္ခ်လိုက္ရင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြၾကား ေထာက္ခံမႈ ေလ်ာ့မယ္။ အခုကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးတခ်ိဳ႕နဲ႔ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္သူေတြက မ်ိဳးမေစာင့္ဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ကို မဖ်က္ေပးဖို႔ လံႈ႕ေဆာ္ေနပါၿပီ။ ႏႈတ္ဆိတ္ေနရင္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းမွာ အမွတ္ေလ်ာ့ေပမယ့္ အဲဒီလမ္းပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ သတင္းေတြအရ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဝီလ်ံဟိဂ္နဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဒလိုင္း လားမား၊ ဒက္စမြန္တူးတူးတို႔က ဒီကိစၥထုတ္ေျပာဖို႔ တိုက္တြန္းေပမယ့္ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တယ္လို႔ သိရတယ္။
ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ဖ်ားက ကခ်င္ေတြကို တပ္က အၾကီးအက်ယ္ စစ္ဆင္တုန္းကလည္း စစ္ရပ္စဲေရး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မေျပာခဲ့ဘူး။ ဒီအတြက္ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူေတြရဲ့ ေထာက္ခံမႈေတြ လက္လႊတ္ခဲ့ရတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တပ္မေတာ္နဲ႔ နီးစပ္ဖို႔ သူတန္ဖိုးထားခဲ့တဲ့ စံတန္ဖိုးေတြကို စြန္႔ခြာခဲ့ၿပီ၊ တိုင္းရင္းသားေတြ သူ႔ကိုေထာက္ခံခဲ့သမွ် သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ခဲ့ၿပီလို႔ ေဝဖန္ သံေတြညံလာခဲ့တယ္။ တခ်ိန္က ႏိုင္ငံေရးမွာ အတူ ေက်ာခ်င္းကပ္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ရွမ္းႏိုင္ငံေရးသမား ဦးခြန္ထြန္းဦးကဆို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ “အခ်ည္ခံ” လိုက္ရၿပီလို႔ လူသိရွင္ၾကား ေဝဖန္ခဲ့တယ္။
ခင္ဗ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနရာမွာဆို ဘာလုပ္မလဲလို႔ ေမးရင္ အေျဖရွိပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေလးစားအားက်တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဒီလိုမ်ိဳး ပဋိပကၡကို ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ တံု႔ျပန္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။ ဒီေန႔ ရခိုင္မွာျဖစ္ေနတဲ့ အေရးအခင္းေတြလိုမ်ိဳး ဟိႏၵဴနဲ႔ မြတ္စလင္ေတြ လြတ္လပ္ေရးအႀကိဳေခတ္က အိႏိၵယမွာ အႀကီးအက်ယ္ သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတုန္းက မဟတၲမဂႏၵီက ေသြးထြက္သံယိုမႈေတြ ရပ္သြားေရး အစာငတ္ခံဆႏၵျပခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ လူမည္းေခါင္းေဆာင္ မာတင္လူသာကင္း လူျဖဴေတြ လူမည္းေတြကိုသတ္တုန္းက သတ္ျဖတ္ ခံရသူေတြဘက္က ရပ္တည္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ လမ္းေပၚဆႏၵျပပြဲေတြကို ဦးစီးခဲ့တယ္။ ေတာင္အာဖရိကမွာ လူမ်ိဳးစုအခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္သတ္ ျဖတ္တာကို လူျဖဴအစိုးရက ဘက္လိုက္လို႔ နယ္ဆင္မန္ဒဲလားက အသြင္ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ကို သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ ဖိအားေပးခဲ့ဖူးတဲ့ သာဓကေတြ ရွိပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို အခုအခ်ိန္ ေဝဖန္တာဟာ အကဲဆတ္တဲ့ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ အေထာက္အပံ့ မျဖစ္ဘူးလို႔ ေျပာသူေတြလည္း ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အေျခခံတဲ့ လူ႔ေဘာင္တခုဆီသြားရာမွာ ေဝဖန္ေရးဟာ အေရးႀကီးတယ္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျပီး တိုင္းျပည္ကို ေခါင္းေဆာင္မယ့္သူကို ေဝဖန္ဆန္းစစ္ရမွာကိုျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္ေရး ကြၽမ္းက်င္သူ ဆြီဒင္သတင္းစာဆရာ ဘာေတးလင့္တနာကဆို “ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ျပႆနာတစိတ္တပိုင္းက သူ႔ေဘးနားမွာသူ ဘာမွားသလဲ ဆိုတာ မေျပာရဲတဲ့သူေတြခ်ည္း ဝိုင္းေနတာပါပဲ။ သူတို႔ဟာ အဓိပၸာယ္ ရွိတဲ့ အႀကံျပဳခ်က္ေတြေတာင္ မတင္ျပရဲဘူး။ အဲဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္က်႐ံႈးမႈကိုလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္သြားေစႏိုင္တယ္” လို႔ အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ ဆိုခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သတင္းအခ်က္ အလက္ အမွန္ေတြမရဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔ဗ်ဴဟာ အားနည္းၿပီး ဆံုးျဖတ္ ခ်က္အမွားေတြ လုပ္ခဲ့တာလို႕ ဆိုလိုတာပါ။
ဘာပဲေျပာေျပာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ႏိုင္ငံတကာမိသားစု အသိုင္းအဝိုင္းက ေလးစားခ်စ္ခင္ၾကၿပီး ျမန္မာျပည္သူ အမ်ားစုက ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳၾကသူဆိုတာ သံသရွိစရာ မလိုပါဘူး။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ထင္ရွားတဲ့ တျခားႏိုင္ငံေရးမိသားစုမ်ိဳးဆက္ေတြထက္လည္း တိုင္းျပည္နဲ႔ ႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံၿပီး လူအမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္ ကိုးစားမႈကိုလည္း ရယူႏိုင္ခဲ့တယ္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြလို စာရိတၲခ်ိဳ႕ ယြင္းမႈမရွိဘဲ တိုင္းျပည္ကို ဆင္းရဲဒုကၡေတာထဲ ဆြဲမခ်ခဲ့ေသးဘူး။ ပညာအရာမွာလည္း ကမၻာ႔ထိပ္တန္းတကၠသိုလ္ႀကီးေတြက အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားၾကရတဲ့ အဆင့္အတန္းပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို တိုင္းျပည္က လိုပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံကို ေခါင္းေမာ့ေအာင္ ျပန္လုပ္ေနရတဲ့ အခုအခ်ိန္မွာ ပိုလိုတယ္။ သူ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လို႔ တိုင္းျပည္ ပိုအက်ိဳးမ်ားႏိုင္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ဝမ္းေလဒီ႐ိႈးနဲ႔ တကိုယ္ေတာ္အစြမ္းျပေနတာ ေတာ္ေလာက္ၿပီလို႔ ဆိုခ်င္တယ္။ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ေထာက္ခံခဲ့ၿပီး လက္တြဲလာခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေတြကို ျပန္စည္း႐ံုးသင့္တယ္။ သူ႔ကို ထမ္းတင္ ေပးခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပက ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု ေတြကို ျပန္စုစည္းသင့္တယ္။ အေရးအၾကီးဆံုးက ပါတီတြင္းမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ၿပီး မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေမြးထုတ္ ဖို႔လိုတယ္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲလြန္ တိုင္းျပည္အနာဂတ္ကို ေရရွည္မွာ စိတ္ခ်ရဖို႔ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ပီသစြာ ပြဲမဝင္မီ အခုအခ်ိန္က စၿပီး ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုေနပါၿပီ။
0 comments:
Post a Comment