လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္းဟာ လူထု ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ရပ္ ျဖစ္တယ္။ ေျမရွင္
စစ္ပေဒသရာဇ္ေတြက လယ္သမားေတြ အေပၚ ထားတဲ့ သေဘာထားအတိုင္း ႀကံ႕ဖြတ္
စစ္အာဏာရွင္ေတြက က်င့္သံုးျပတာ ျဖစ္တယ္္။ ဒီ စီမံကိန္းဟာ
စစ္ပေဒသရာဇ္ ေျမရွင္ေတြက လယ္သမားေတြရဲ႕ ဘဝ ရွင္သန္ေရးကို လံုး၀
မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး ေျမရွင္က ေျမကၽြန္ကို ဆက္ဆံသလို ဆက္ဆံက်င့္သံုးတာ ျဖစ္တယ္။
၀မ္ေပါင္ကုမၸဏီ အေနနဲ႔ အျမတ္ရေရး သက္သက္နဲ႔ ဒီ စီမံကိန္းကို လုပ္တာ
မွန္ေပမယ့္ အဓိက က စီးပြါးေရး ပိတ္ဆို႔မႈကို ရင္ဆိုင္ၿပီး စစ္အာဏာရွင္ေတြက
သူတို႔ အာဏာ တည္ၿမဲေရး တခုထည္း အတြက္ ႏိုင္ငံရဲ႕ အဖိုးတန္ အေမြအႏွစ္ေတြ၊
သယံဇာတေတြကို ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ေရာင္းစားခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ လူထုအစိုးရ၊ လူထု
သေဘာထားအတိုင္း လုပ္ခဲ့တဲ့အလုပ္ မဟုတ္လို႔ လူထုက တာ၀န္ယူစရာ မလိုဘူး။
လက္ပံေတာင္း အေရးဟာ ေတာင္သူလယ္သမား အေရး ျဖစ္တယ္။ ေန၀င္းက အစျပဳခဲ့တဲ့ စစ္ပေဒသရာဇ္ အာဏာရွင္ေတြက အစိုးရ အေယာင္ေဆာင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေျမရွင္အျဖစ္ ေတာင္သူ လယ္သမားပိုင္ လယ္ယာေျမေတြ၊ ပုဂၢလိကပိုင္ ေျမေတြကို သူတို႔ ထင္သလို၊ သူတို႔ စိတ္တိုင္းက် သိမ္းပိုက္ ခြဲေ၀ေရာင္းစား၊ အပိုင္စီးခဲ့တာေတြဟာ ေျမယာစံုစမ္းေရး ေကာ္မီရွင္က လူသိရွင္ၾကား တင္တဲ့ သတင္း အခ်က္အလက္ေတြမွာ ေတြ႕ႏိုင္တယ္။ စစ္တပ္ တခုထည္းက သိမ္းတဲ့ ေျမဟာ ဧက ၂ သိန္းခြဲေက်ာ္ ရွိတယ္။ လယ္ယာေျမေပၚ အေျခခံၿပီး အသက္ေမြးရတဲ့ ေတာင္သူ လယ္သမားႏိုင္ငံ ဗမာျပည္သူေတြဟာ ဒီ စစ္အာဏာေၾကာင့္ မြဲေတ စုတ္ျပတ္ ဆင္းရဲေနတာကို အခုလို မေရမရာ ပြင့္လင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ ဒီေလာက္ ျဖစ္ေနရင္ တကယ့္ ပြင့္လင္းတဲ့ ကာလမွာ ပိုမို ေတြ႕ရွိရဦးမွာပါ။ တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲတယ္ ဆိုတာ လယ္သမားေတြ ဆင္းရဲလို႔ပါ၊ လယ္သမားေတြ ဆင္းရဲရတာက၊ လယ္ယာေျမ မပိိုင္တာ၊ စိုက္ႀကိဳက္သီးႏွံ မစိုက္ရတာ၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မေရာင္းရတာေတြေၾကာင့္ပဲ။ လယ္သမားေတြ ေျမယာ မပိုင္ဆိုင္လို႔ပဲ။ မလြတ္လပ္လို႔ပဲ။ လက္ပံေတာင္း အေရးဟာ အဖိႏွိပ္ခံ ျမန္မာျပည္တ၀ွမ္းက လယ္သမားထုႀကီးနဲ႔ ဖိႏွိပ္သူ ႀကံ႕ဖြတ္ စစ္ပေဒသရာဇ္ ေျမရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ သူ႔လက္ပါေစ ေနာက္ေတာ္ပါေတြရဲ႕ ပဋိပကၡ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ၆၂ ခုကစ ျဖစ္တည္လာတဲ့ ပဋိပကၡပါ။ အဓိက ပဋိပကၡလည္း ျဖစ္တယ္။
ဒီတိုက္ပြဲမွာ ျပည္သူ႔ဘက္က ရပ္မလား၊ စစ္ပေဒသရာဇ္ အာဏာရွင္ေတြဘက္ ရပ္လားဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တိုင္းျပည္က ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ပညာတတ္ေတြ လူလတ္တန္းစားေတြ အရပ္သား ဓနရွင္ေတြက ဆံုးျဖတ္ရပါေတာ့့မယ္။ ေတာင္သူ လယ္သမားေတြက “ လယ္လုပ္သူ လယ္ပိုင္ေရး” ရဲ႕ သရုပ္ ျဖစ္တဲ့ “လက္ပံေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္းရပ္ေရး” အတြက္ တိုက္ပြဲ ၀င္ၾကမွာပဲ။ ျမန္မာျပည္ အႏွံ႕မွာလည္း လယ္သမားေတြဟာ ပံုသ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ တိုက္ပြဲ ၀င္ေနၾကတာပဲ။ ေနာက္ဆံုး ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ မအူပင္ ျဖစ္ရပ္ေပါ့၊ လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္း ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲဟာ ျပည္သူဘက္နဲ႔ ေဖါက္ျပန္သူဘက္ လမ္းခြဲလည္း ျဖစ္တယ္။
လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္းဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြ အေပၚ ကိုယ့္အမ်ိဳးသား စစ္အာဏာရွင္က ဘယ္မွ်အထိ မထီေလးစား လွွ်ိဳ႕၀ွက္ ေကာက္က်စ္စြာနဲ႔ အျမတ္ထုတ္ ေသြးစုတ္ေနသလဲ ဆိုတာ ေပၚလြင္ယံုသာမက ႏိုင္ငံတကာ အလည္မွာပါ တရုတ္ ၾသဇာေညာင္းပံု ထင္ရွားသြားတယ္။ ျမန္မာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ တရုတ္ အိတ္ေထာင္ထဲမွာ ရွိေနတာကိုလည္း ပိုမို သိျမင္သြားၾကတယ္။ ႏိုင္ငံသိကၡာ လူမ်ိဳးသိကၡာ ထိခိုက္ခဲ့ရံု သာမက မီးေလာင္ဗံုးကိစၥက သံဃာနဲ႔ ျပည္သူေတြ အေပၚ ရက္စက္စြာ ဖိႏွိပ္ အုပ္စိုးေနတာလည္း ေပၚလြင္ခဲ့ေလေတာ့ ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီး တိုက္ပြဲေတြမွာ ဦးလည္မသုန္ ရဲရဲရင့္ရင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြဟာ ဒီ “လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္း” ေလာက္ နဲ႔ ေနာက္ဆုတ္ရရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြက ရာဇ၀င္ရိုင္း ခံမွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။
သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္တို႔၊ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ ၊ လူမႈဘ၀ တို႔ထက္ ႏိုင္ငံသိကၡာ၊ လူမ်ိဳးသိကၡာ၊ လူထုသိကၡာေတြက သမိုင္းမွာ ေျပာစမွတ္ တြင္ရစ္စရာ ရွိေနေတာ့မယ္။ လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္းကို ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ လက္ပံေတာင္း ေျမတူးသံဟာ လူထုရဲ႕ နာက်ည္းသံ ျဖစ္ေနေတာ့မယ္။ ဒီစီမံကိန္းဟာ အမ်ိဳးသား အမာရြတ္ႀကီး အျဖစ္ တင္က်န္ေနလိမ့္မယ္။ လုပ္ေဆာင္သူေတြ၊ ေထာက္ခံ အားေပးသူေတြဟာ သူတို႔ဘာသာ အေၾကာင္း ျပခ်က္ေတြ ရွိေနေပမယ့္ ျပည္သူေတြရဲ႕ နာက်င္တဲ့ ခံစားခ်က္၊ မေက်နပ္နပ္ခ်က္ေတြက သူတို႔ကို မ်ိဳးဆက္နဲ႔ခ်ီ အရိပ္လို တေစၧေျခာက္ ခံေနရမွာပါ။
၂၁ ရာစု ကမၻာပတ္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ အရင္ရွင္ေခတ္မွာ ေျမယာကို ထိန္းခ်ဳပ္၊ ေျမကၽြန္ လူတန္းစားေတြ ဖန္တီး ေသြးစုတ္တဲ့ ပေဒသရာဇ္ စံနစ္ဟာ အင္မတန္ ေခတ္ေနာက္က်ၿပီး စက္ဆုတ္ ရြံရွာစရာ ေကာင္းပါတယ္။ တိုးတက္မႈကိုလည္း မ်ားစြာ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လယ္သမားေတြ လယ္ကို စက္နဲ႔ မထြန္ႏိုင္ပဲ ကၽြဲႏြားေတြနဲ႔ ထြန္ေနတာဟာ ရာစုႏွစ္၀က္ လံုးလံုး စစ္အာဏာရွင္ ေျမရွင္ ပေဒသရာဇ္ေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေၾကာင့္ပဲ။ ဒီေန႔ လယ္သမားေတြ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ အံုၾကြ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုေနတာရဲ႕ အႏွစ္သာရလည္း “လက္ပံေတာင္း” အေရးမွာ ဆက္စပ္ ထင္ဟပ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ လယ္သမားအေရး ၊ အမ်ိဳးသားေရး အတြက္ “ လက္ပံေတာင္း ကာကြယ္ေရး တိုက္ပြဲ” ကို တႏိုင္ငံလံုးရွိ လယ္သမားမ်ားက၊ တိုးတက္ေသာ လူထု လူတန္းစားမ်ားက တခဲနက္ ပါ၀င္ ဆင္ႏြဲ သင့္ပါတယ္။
ဆရာစံစိတ္ဓါတ္ ျမႇင့္တင္ၾက။
လယ္လုပ္သူလယ္ပိုင္ရမည္။
လက္ပံေတာင္းစီမံကိန္း ခ်က္ခ်င္းရပ္။
လက္ပံေတာင္း အေရးဟာ ေတာင္သူလယ္သမား အေရး ျဖစ္တယ္။ ေန၀င္းက အစျပဳခဲ့တဲ့ စစ္ပေဒသရာဇ္ အာဏာရွင္ေတြက အစိုးရ အေယာင္ေဆာင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေျမရွင္အျဖစ္ ေတာင္သူ လယ္သမားပိုင္ လယ္ယာေျမေတြ၊ ပုဂၢလိကပိုင္ ေျမေတြကို သူတို႔ ထင္သလို၊ သူတို႔ စိတ္တိုင္းက် သိမ္းပိုက္ ခြဲေ၀ေရာင္းစား၊ အပိုင္စီးခဲ့တာေတြဟာ ေျမယာစံုစမ္းေရး ေကာ္မီရွင္က လူသိရွင္ၾကား တင္တဲ့ သတင္း အခ်က္အလက္ေတြမွာ ေတြ႕ႏိုင္တယ္။ စစ္တပ္ တခုထည္းက သိမ္းတဲ့ ေျမဟာ ဧက ၂ သိန္းခြဲေက်ာ္ ရွိတယ္။ လယ္ယာေျမေပၚ အေျခခံၿပီး အသက္ေမြးရတဲ့ ေတာင္သူ လယ္သမားႏိုင္ငံ ဗမာျပည္သူေတြဟာ ဒီ စစ္အာဏာေၾကာင့္ မြဲေတ စုတ္ျပတ္ ဆင္းရဲေနတာကို အခုလို မေရမရာ ပြင့္လင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ ဒီေလာက္ ျဖစ္ေနရင္ တကယ့္ ပြင့္လင္းတဲ့ ကာလမွာ ပိုမို ေတြ႕ရွိရဦးမွာပါ။ တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲတယ္ ဆိုတာ လယ္သမားေတြ ဆင္းရဲလို႔ပါ၊ လယ္သမားေတြ ဆင္းရဲရတာက၊ လယ္ယာေျမ မပိိုင္တာ၊ စိုက္ႀကိဳက္သီးႏွံ မစိုက္ရတာ၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မေရာင္းရတာေတြေၾကာင့္ပဲ။ လယ္သမားေတြ ေျမယာ မပိုင္ဆိုင္လို႔ပဲ။ မလြတ္လပ္လို႔ပဲ။ လက္ပံေတာင္း အေရးဟာ အဖိႏွိပ္ခံ ျမန္မာျပည္တ၀ွမ္းက လယ္သမားထုႀကီးနဲ႔ ဖိႏွိပ္သူ ႀကံ႕ဖြတ္ စစ္ပေဒသရာဇ္ ေျမရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ သူ႔လက္ပါေစ ေနာက္ေတာ္ပါေတြရဲ႕ ပဋိပကၡ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ၆၂ ခုကစ ျဖစ္တည္လာတဲ့ ပဋိပကၡပါ။ အဓိက ပဋိပကၡလည္း ျဖစ္တယ္။
ဒီတိုက္ပြဲမွာ ျပည္သူ႔ဘက္က ရပ္မလား၊ စစ္ပေဒသရာဇ္ အာဏာရွင္ေတြဘက္ ရပ္လားဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တိုင္းျပည္က ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ပညာတတ္ေတြ လူလတ္တန္းစားေတြ အရပ္သား ဓနရွင္ေတြက ဆံုးျဖတ္ရပါေတာ့့မယ္။ ေတာင္သူ လယ္သမားေတြက “ လယ္လုပ္သူ လယ္ပိုင္ေရး” ရဲ႕ သရုပ္ ျဖစ္တဲ့ “လက္ပံေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္းရပ္ေရး” အတြက္ တိုက္ပြဲ ၀င္ၾကမွာပဲ။ ျမန္မာျပည္ အႏွံ႕မွာလည္း လယ္သမားေတြဟာ ပံုသ႑ာန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ တိုက္ပြဲ ၀င္ေနၾကတာပဲ။ ေနာက္ဆံုး ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ မအူပင္ ျဖစ္ရပ္ေပါ့၊ လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္း ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲဟာ ျပည္သူဘက္နဲ႔ ေဖါက္ျပန္သူဘက္ လမ္းခြဲလည္း ျဖစ္တယ္။
လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္းဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြ အေပၚ ကိုယ့္အမ်ိဳးသား စစ္အာဏာရွင္က ဘယ္မွ်အထိ မထီေလးစား လွွ်ိဳ႕၀ွက္ ေကာက္က်စ္စြာနဲ႔ အျမတ္ထုတ္ ေသြးစုတ္ေနသလဲ ဆိုတာ ေပၚလြင္ယံုသာမက ႏိုင္ငံတကာ အလည္မွာပါ တရုတ္ ၾသဇာေညာင္းပံု ထင္ရွားသြားတယ္။ ျမန္မာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ တရုတ္ အိတ္ေထာင္ထဲမွာ ရွိေနတာကိုလည္း ပိုမို သိျမင္သြားၾကတယ္။ ႏိုင္ငံသိကၡာ လူမ်ိဳးသိကၡာ ထိခိုက္ခဲ့ရံု သာမက မီးေလာင္ဗံုးကိစၥက သံဃာနဲ႔ ျပည္သူေတြ အေပၚ ရက္စက္စြာ ဖိႏွိပ္ အုပ္စိုးေနတာလည္း ေပၚလြင္ခဲ့ေလေတာ့ ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီး တိုက္ပြဲေတြမွာ ဦးလည္မသုန္ ရဲရဲရင့္ရင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြဟာ ဒီ “လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္း” ေလာက္ နဲ႔ ေနာက္ဆုတ္ရရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြက ရာဇ၀င္ရိုင္း ခံမွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။
သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္တို႔၊ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ ၊ လူမႈဘ၀ တို႔ထက္ ႏိုင္ငံသိကၡာ၊ လူမ်ိဳးသိကၡာ၊ လူထုသိကၡာေတြက သမိုင္းမွာ ေျပာစမွတ္ တြင္ရစ္စရာ ရွိေနေတာ့မယ္။ လက္ပံေတာင္း စီမံကိန္းကို ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ လက္ပံေတာင္း ေျမတူးသံဟာ လူထုရဲ႕ နာက်ည္းသံ ျဖစ္ေနေတာ့မယ္။ ဒီစီမံကိန္းဟာ အမ်ိဳးသား အမာရြတ္ႀကီး အျဖစ္ တင္က်န္ေနလိမ့္မယ္။ လုပ္ေဆာင္သူေတြ၊ ေထာက္ခံ အားေပးသူေတြဟာ သူတို႔ဘာသာ အေၾကာင္း ျပခ်က္ေတြ ရွိေနေပမယ့္ ျပည္သူေတြရဲ႕ နာက်င္တဲ့ ခံစားခ်က္၊ မေက်နပ္နပ္ခ်က္ေတြက သူတို႔ကို မ်ိဳးဆက္နဲ႔ခ်ီ အရိပ္လို တေစၧေျခာက္ ခံေနရမွာပါ။
၂၁ ရာစု ကမၻာပတ္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ အရင္ရွင္ေခတ္မွာ ေျမယာကို ထိန္းခ်ဳပ္၊ ေျမကၽြန္ လူတန္းစားေတြ ဖန္တီး ေသြးစုတ္တဲ့ ပေဒသရာဇ္ စံနစ္ဟာ အင္မတန္ ေခတ္ေနာက္က်ၿပီး စက္ဆုတ္ ရြံရွာစရာ ေကာင္းပါတယ္။ တိုးတက္မႈကိုလည္း မ်ားစြာ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လယ္သမားေတြ လယ္ကို စက္နဲ႔ မထြန္ႏိုင္ပဲ ကၽြဲႏြားေတြနဲ႔ ထြန္ေနတာဟာ ရာစုႏွစ္၀က္ လံုးလံုး စစ္အာဏာရွင္ ေျမရွင္ ပေဒသရာဇ္ေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေၾကာင့္ပဲ။ ဒီေန႔ လယ္သမားေတြ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ အံုၾကြ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုေနတာရဲ႕ အႏွစ္သာရလည္း “လက္ပံေတာင္း” အေရးမွာ ဆက္စပ္ ထင္ဟပ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ လယ္သမားအေရး ၊ အမ်ိဳးသားေရး အတြက္ “ လက္ပံေတာင္း ကာကြယ္ေရး တိုက္ပြဲ” ကို တႏိုင္ငံလံုးရွိ လယ္သမားမ်ားက၊ တိုးတက္ေသာ လူထု လူတန္းစားမ်ားက တခဲနက္ ပါ၀င္ ဆင္ႏြဲ သင့္ပါတယ္။
ဆရာစံစိတ္ဓါတ္ ျမႇင့္တင္ၾက။
လယ္လုပ္သူလယ္ပိုင္ရမည္။
လက္ပံေတာင္းစီမံကိန္း ခ်က္ခ်င္းရပ္။
0 comments:
Post a Comment