ယခုစာစုမွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေမလ၂၅ရက္ ထုတ္ The Economist မဂၢဇင္း၏ Special
Report မွေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာသိမဂၢဇင္းႀကီးတစ္ေစာင္၏
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအနာဂတ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သေဘာထားအျမင္ျဖစ္၍ ဦးေႏွာက္မုန္တုိင္းဆင္ႏုိင္ရန္ မူလ အာေဘာ္မပ်က္၊ ဘာသာျပန္ဆုိ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရး ေနျပည္ေတာ္တြင္ အသစ္ထြက္ေပၚလာေသာ ပါလီမန္မ်ားမွာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ေသာ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ မ်ားအေနႏွင့္ ယခင္အစိုးရ အကန္႔ အသတ္ႏွင့္သာရွိေသာ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္သည့္ “စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီ”ဆိုသည္ ထက္ အဆမ်ားစြာ ပိုခရီးေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာေဖာ္ျပေနသည္သို႔ ရွိပါသည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ပထမဆုံး လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀း မ်ား စတင္စဥ္ကမူ အေျခအေနမွာ ယခုလို မဟုတ္ေသး။ အျငင္းပြားဖြယ္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြမွ အႏုိင္ရလာၾကေသာ အမတ္မ်ား၊ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ တပ္မေတာ္အစုအဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ပဲြထြက္လာခဲ့ေသာလႊတ္ေတာ္ မ်ားမွာ မူလရည္မွန္းထားသည့္အတုိင္း ရာဘာတံဆိပ္တုံး အင္စတီက်ဴးရွင္းထက္ ပိုလိမ့္မည္ဟု ထင္မထားခဲ့ၾကပါ။ သို႔ႏွင့္တုိင္ တက္ႂကြထက္သန္ေသာေအာက္လႊတ္ေတာ္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ (ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒) သူရဦးေရႊမန္း၏ ေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္အတူ လႊတ္ေတာ္မ်ားမွာ အံ့ၾသ ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အသက္၀င္လာသည္။ သမၼတကိုပင္ မေၾကာက္မရံြ႕စိန္ေခၚသည္ မ်ား ရွိလာသည္။ (အမွန္စင္စစ္ ဦးေရႊမန္းကိုယ္တုိင္သည္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ယခင္တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္က နံပါတ္သုံးေခါင္း ေဆာင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။)
အျခားအတုိက္အခံပါတီမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားလုိပင္ လူနည္းစုလူမ်ဳိးစုပါတီမ်ား မွာလည္း ေမွ်ာ္လင့္သည္ထက္ ပိုလႈပ္ရွားခြင့္ရလာေသာ လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရးကို သိမွတ္လက္ခံ ႀကိဳဆိုၾကသည္မ်ားရွိပါသည္။ “ရခုိင္အမ်ဳိးသားမ်ား ဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ”(RNDP)မွ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးဦးလွေစာက ယခုလိုေျပာသည္။ “ပါလီမန္ရဲ႕ ကနဦး ရက္ေတြ တုန္းကေတာ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္တို႔၊ ဓနခဲြေ၀ျဖန္႔ျဖဴးမႈတို႔လုိ ကိစၥမ်ဳိးေတြေျပာလို႔ မရခဲ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အခုေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေဆြးေႏြးလို႔ရေနပါၿပီ။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တိုးတက္မႈမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္”
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြျဖင့္တက္လာေသာ အင္န္အယ္လ္ဒီပါတီမွ ၀ါရင့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္းထိန္ကလည္း “အခုဆိုရင္ ပါလီမန္ဟာ တကယ့္ကို အသက္၀င္လာၿပီဗ်”ဟု ဆုိသည္။ ေျပာရလွ်င္ ပါတီ၀င္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား သည္ပင္ ပုံမွန္ဥပေဒျပဳေရးေဆြး ေႏြးပဲြမ်ားတြင္ တက္တက္ႂကြႂကြပါ၀င္လ်က္ ရွိေန ၾကသည္။ တပ္မေတာ္၏ သေဘာထားႏွင့္ သီးျခားကင္းလြတ္စြာ၎တုိ႔၏ အရည္အေသြး၊ အေတြးအျမင္ မ်ားအလုိက္ ဥပေဒအဆိုျပဳခ်က္မ်ားကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ေနၾက သည္။ ျပည္သူလူထု၏ ေရြးခ်ယ္မႈသည္ကား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပင္ ျဖစ္ေနဆဲပင္။ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ကား သံသယျဖစ္စရာ မရိွပါေခ်။
ယခုအခါ လာဘ္ျမင္ေသာ ႏုိင္ငံေရးပဲ့ကိုင္တစ္ဦးဟုဆိုၾကရမည့္ ဦးေရႊမန္းအေနႏွင့္ ၂၀၁၅ တြင္ သမၼတျဖစ္လာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိေကာင္း ရွိႏုိင္ပါသည္။ လာမည့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပဖုိ႔ရွိသည္။ ဦးေရႊမန္းမွာ သူ႔ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းစဥ္ေရွ႕ဆက္ႏုိင္ေရး အ တြက္ ပါလီမန္ကို “ယာဥ္” တစ္ခုအျဖစ္အသုံးျပဳေနသည့္ သေဘာရွိသည္။ ကိစၥေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာဆိုလွ်င္ သမၼတအဖဲြ႕မွ တင္သြင္းလာေသာ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားကိုပင္ ဦးေရႊမန္း ဦးေဆာင္ေသာ ပါလီမန္က ျဖတ္ေတာက္ ျပင္ဆင္သည္ မ်ားရွိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိ စနစ္အရ သမၼတကို ပါလီမန္အမတ္မ်ားက ေရြးခ်ယ္ၾကရပါသည္။
ယခုဆုိလွ်င္ ဦးေရႊမန္းမွာ လူသိမ်ားအထင္ရွားဆုံး ပါလီမန္အမတ္ျဖစ္ သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ခုိင္ခုိင္မာမာ မဟာမိတ္ဖဲြ႕ထားႏုိင္သည္။ ထိုမွ်မက သူ၏စိတ္အားထက္သန္မႈႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ အျမင္မ်ားကို လက္ခံ နားေထာင္ ႏုိင္စြမ္း၊ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးႏုိင္စြမ္းမ်ားေၾကာင့္ အတိုက္အခံပါလီမန္ အမတ္မ်ား၏ ေလးစားမႈကိုပင္ ရေနသည္။ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ အတုိက္အခံပါတီမ်ားၾကား သေဘာကဲြလဲြမႈမ်ားကို ေပါင္းကူး တံတားခင္းေပးႏုိင္ေလာက္သူ ျဖစ္ေန၍လည္း အေပးအယူ ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းမႈ မ်ားျဖင့္ ဦးေရႊမန္းကို သမၼတေလာင္းအျဖစ္ လ်ာထားလာႏုိင္စရာရွိသည္။ အထူးသျဖင့္သမၼတ ေရြးခ်ယ္ ရာတြင္ လူထုဆႏၵကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈမ်ဳိး မလုပ္လွ်င္ က်န္အလားအလာမွာ ပို၍ ပင္ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
လူထုေခါင္းေဆာင္မွႏုိင္ငံေတာ္သမၼတသို႔ လူထု၏ ေရြးခ်ယ္မႈသည္ကား အျငင္းပြားဖြယ္ရာ မရွိေလာက္ေအာင္ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သာ ျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္ သူမ၏ပါတီ အင္န္အယ္လ္ဒီတို႔မွာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအဖြင့္တြင္ အက်ဳိးအမ်ားဆုံးရေနသည္မွာ အထင္အရွား ပင္ျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္သမၼတဦးသိန္းစိန္တုိ႔၏ ပုဂိၢဳလ္ေရးအဆင္ေျပမႈ၊ မၾကာေသးမီကမွ ပို၍ သိသာထင္ရွားလာေသာ သူမႏွင့္ ဦးေရႊမန္းတို႔ၾကား ပုိမိုနီးစပ္လာမႈမ်ားမွာ ဒီမိုကေရစီျဖစ္ စဥ္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေရြ႕ႏုိင္ေရးအတြက္ဆုံခ်က္အက်ဆုံးျဖစ္ေနသည္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အကူအညီကို ရယူႏုိင္ရန္ ဦးသိန္းစိန္က အတုံ႔အလွည့္ အေနျဖင့္ အင္န္အယ္လ္ဒီတရား၀င္ပါတီျဖစ္ေစေရးအတြက္ အဟန္႔အတားအေမွာင့္ ပေယာဂ မ်ားကို ဖယ္ရွားေပးခဲ့သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီတြင္က်င္းပမည့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြကိုလည္း လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တမႈရွိေစရမည္ဟု အာမခံခ်က္ေပး ခဲ့သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီမွာ အဆိုပါ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၀ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ပထမဆုံး လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာေရြးေကာက္ပဲြျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဆုိခဲ့ပါ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ အေျဖမွာ “ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ အိုက္ကြန္” အေနႏွင့္ ဆယ္စုအခ်ဳိ႕ၾကာ ၎အေပၚ သိကၡာခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသည့္တုိင္ လူထုအေပၚ စဲြေဆာင္ႏုိင္စြမ္း အနည္း ငယ္မွ် ေလ်ာ့ပါး မသြားေၾကာင္းလွစ္ျပလုိက္သည့္ သာဓကပင္ျဖစ္သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီက အမတ္ေနရာ ၄၄ ေနရာ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ရာ ၄၃ ေနရာအႏုိင္ရခဲ့သည္။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရခဲ့ သည္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ယူအက္စ္ဒီပီ အေနႏွင့္ကား မ႐ႈမလွပင္ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည္ဟု ဆိုရ ပါလိမ့္မည္။ လႊမ္းမိုးထားေသာအစိုးရ၀န္ထမ္းအမ်ားစုရွိရာ ေနျပည္ေတာ္မဲဆႏၵနယ္ေလးခု မွာပင္ အႏုိင္မရခဲ့ပါ။
အင္န္အယ္လ္ဒီကို ေထာက္ခံခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ မဲေပးခဲ့ ၾကျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အခိုင္ အမာက်က် ဆိုရလွ်င္မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မဲေပး ၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူလူထု၏ အျမင္တြင္ သူမမွာ မိသားစုဘ၀ႏွင့္ လြတ္လပ္မႈကို တုိင္းျပည္အတြက္ စေတးခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ ဤစြန္႔လႊတ္မႈအတြက္ လူထုကသူမကိုအသည္းၾကား မွ မဲျပားမ်ားျဖင့္ ေထာက္ခံခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ထိုထက္သူမမွာ၊ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏုိင္ငံ ကို အုတ္ျမစ္ ခ်ေပး ခဲ့သူ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီးလည္းျဖစ္ေလရာ တပ္မေတာ္ထဲမွပင္ သူမကိုလုိလားသူေတြ မနည္းမေနာ ရွိေနသည္။
ေျပာရလွ်င္ အာရွႏုိင္ငံေရးမွာ မင္းဆက္သေဘာႏွင့္လည္း ကင္းတတ္ေသးသည္မဟုတ္ရာ သူမ၏ မိဘမ်ဳိး႐ိုးကိုယ္တုိင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၿပိဳင္ဘက္မ်ားထက္ ႏွာတစ္ဖ်ားမက အဆမ်ားစြာကြာေစသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဓာတ္ပုံဆိုလွ်င္ လူထုအခ်စ္ေတာ္ သူမ ဖခင္ႀကီး၏ စစ္၀တ္စုံအက်ဖိုး႐ိုးဖားရားႀကီး ၀တ္ထားေသာ ဓာတ္ပုံႏွင့္ ယွဥ္တဲြခ်ိတ္ဆဲြေလ့ရွိၾက သည္။ ဤဓာတ္ပုံကို ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္ လန္ဒန္ သြားစဥ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က႐ုိက္ကူးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အသက္(၂)ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးငယ္မွ်သာ ရွိပါေသးသည္။ ထိုႏွစ္မွာပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မွာ ႏုိင္ငံေရး ၿပိဳင္ဘက္မ်ား၏ လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္မႈခံခဲ့ရသည္။
မည္သို႔ပင္ရွိေစ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီလုံး၀ဥႆံုေအာင္ ပဲြဆင္ႏုိင္ခဲ့သည္မွာ ထူးျခားလွေသာ အလွည့္အေျပာင္းဟု ဆုိရပါလိမ့္မည္။အေၾကာင္းမူ ယခင္တပ္မေတာ္ အစုိးရလက္ထက္တစ္ေလွ်ာက္လုံးေလာက္ပင္ အင္န္အယ္လ္ဒီမွာဘာတစ္ခု မွလႈပ္ရွားလို႔မရေအာင္ အတားအဆီးခံခဲ့ရသည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္အားလုံးေလာက္ မွာလည္း အက်ဥ္းေထာင္ထဲေရာက္ခဲ့ရသည္။ အခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားႏွင့္ ခ်ီၿပီး အက်ဥ္းစံ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အက်ဥ္းက်ခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္လုံး သီးျခားခဲြၿပီး တုိက္ပိတ္ခံခဲ့ရသည္မ်ား ပင္ရွိသည္။ သုိ႔ႏွင့္တုိင္ သူတို႔ထဲမွအမ်ားစုမွာတစ္ခါကရန္သူေဟာင္းမ်ားအေပၚ ေျပာ စမွတ္ျပဳေလာက္ေအာင္ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါ သည္။ ယခုအခါ ပါလီမန္အမတ္တစ္ေယာက္ အျဖစ္ ယခင္ရန္ဘက္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ လက္တဲြအလုပ္လုပ္ေနၾကၿပီျဖစ္ေသာ ဦး၀င္းထိန္ဆိုလွ်င္ အႏွစ္ ၂၀ မွ်နံရံတံတုိင္းမ်ားၾကားတြင္ ေနခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ “ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ ပီပီ၊ ေဒါသေတြ အာဃာတေတြကို ရင္ထဲမွာ မထားေတာ့ပါ။ လက္စားေခ်ဖုိ႔ အေတြးဆို၍လည္း စိတ္ထဲမွာမရွိပါ”ဟု သူကဆုိပါ သည္။ သူ႔စကား “ေဒါသဆိုတာမီးလိုပဲေလ။ ေလာင္ၿမိဳက္တတ္ တာေပါ့။ ပူေလာင္တာေပါ့”
စည္းကမ္းတက် ပါတီတစ္ရပ္ အၿမဲတမ္းျဖစ္ေစေရးအတြက္ ယခုအခါ အင္န္အယ္လ္ဒီမွာ ယခင္ေျမေအာက္အတုိက္ အခံလႈပ္ရွားမႈအျဖစ္မွ အစိုးရဖဲြ႕ႏုိင္ေလာက္သည့္ ပါတီ တစ္ရပ္ျဖစ္ လာေစရန္ ေျပာင္းလဲတည္ေဆာက္လ်က္ရွိေနသည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ အေတြ႕အႀကံဳအရဆိုလွ်င္ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ က်င့္သုံးေနေသာ “မဲအမ်ားဆုံး ရသူ အႏုိင္ရ”ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ (First-post -the-post) အရ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ တြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီ ေအးေအးသက္သာအႏုိင္ရဖို႔မ်ားပါလိမ့္မည္။ လက္ရွိအာဏာရ ယူအက္စ္ဒီပီပါတီ အေနႏွင့္မူ အမတ္တစ္ေနရာရဖို႔ပင္ ခက္ခဲေကာင္း ခက္ခဲႏုိင္သည္။
အင္န္အယ္လ္ဒီအေနႏွင့္ ၿပီးခဲ့ေသာ မတ္လကပထမဆုံးအႀကိမ္ ျပည္လုံးကၽြတ္ ကြန္ဂရက္ႀကီး ကို က်င္းပခဲ့ပါသည္။ ပါတီ၏ အင္အားကို စနစ္တက်စုစည္းႏုိင္ရန္ႏွင့္ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ား ေရြးခ်ယ္ ရာတြင္ ထိေရာက္ထက္ျမက္ေသာ လုပ္ငန္း စဥ္ျဖစ္လာေစရန္ ရည္ရြယ္က်င္းပခဲ့ေသာ ကြန္ဂရက္ျဖစ္သည္။ သို႔တေစ အင္န္အယ္လ္ဒီ ကြန္ဂရက္မွာ အျပည့္အ၀ ေအာင္ျမင္သည္ဟူ၍ကား မဆိုႏုိင္ပါ။ ယခင္ကမရွိခဲ့ ဖူးေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ေ၀ဖန္မႈမ်ားပင္ ရွိသေလာက္ရွိလာသည္။ အထူးသျဖင့္ သူမ၏ေအာ္တိုကရက္စတုိင္ ေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္ ေသြးသစ္မ်ား၊ အုိင္ဒီယာသစ္မ်ားကို လက္ခံဖုိ႔ စိတ္အားထက္သန္မႈမရွိစသျဖင့္ ေ၀ဖန္ၾကသည္။
ဤသုိ႔ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကသူမ်ားအနက္တစ္ေယာက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္နီးနီးကပ္ကပ္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးေသာေဒၚခင္ေလး ျဖစ္သည္။ ၎က ပါတီတြင္းအေျခ အေနကို ယခုလို ညည္းညည္း ညဴညဴေျပာျပသည္။ “ေဒၚစုက တစ္ခုခုေျပာ လုိက္ရင္ အဲဒါေပၚလစီပဲ။ အုိင္ဒီယာ သစ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ တကယ့္အစစ္အမွန္ ဒီဘိတ္လုပ္ ႏုိင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းက မရွိသေလာက္ ကို နည္းတယ္။ တစ္ခါတေလ ကၽြန္မတို႔က ေဒၚစုကိုေ၀ဖန္မိရင္ ပါတီအေပၚသစၥာမရွိဘူး။ အေျပာခံရတယ္”။ အင္န္အယ္လ္ဒီကို က်ယ္ျပန္႔ေသာအေျခခံေပၚမွာ စုစည္းညီၫြတ္ေသာ ပါတီ တစ္ရပ္အျဖစ္ေျပာင္းလဲႏုိင္ဖို႔လိုပါသည္။ သေဘာကဲြလဲြမႈမ်ားမျဖစ္ေစဘဲ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံျခားေရးႏွင့္ နယ္ပယ္တုိင္းတြင္ ခုိင္မာေသာေပၚလစီမ်ား ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ ဖို႔လိုသည္။ ဤအရာမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ရွိေတာ့သည္လည္း မဟုတ္။ ၂ ႏွစ္မွ်သာက်န္ေတာ့သည္။ဤလုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားသည္ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခါင္းေဆာင္ မႈအတြက္ စမ္းသပ္မႈတစ္ခု ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။
အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ အေပးအယူ
အကယ္၍ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီအႏုိင္ရလွ်င္ ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု ဆိုႏုိင္ဦးမည္ မဟုတ္ပါေခ်။ လက္ရွိ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအရ သူမကိုသမၼတျဖစ္ မလာေစရန္ တားဆီးထား သည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္ တစ္ခုရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ သူမကို ရည္ရြယ္ၿပီး သတ္မွတ္ထားေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ဟူ၍ပင္ ဆိုႏုိင္သည္။ (ပုဒ္မ ၅၉၊ ပုဒ္မခဲြ - စ-ျဖစ္ပါသည္)ဤျပ႒ာန္းခ်က္အရ ဇနီးခင္ပြန္းျဖစ္ေစ၊ သားသမီး ျဖစ္ေစ၊ ႏုိင္ငံျခားသားျဖစ္လွ်င္ အဆိုပါ ပုဂိဳလ္အေနႏွင့္ သမၼတ(သို႔မဟုတ္) ဒုတိယသမၼတျဖစ္ခြင့္ မရွိပါေခ်။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး မိုက္ကယ္အဲရစ္ (၁၉၉၉ ခုႏွစ္က ကြယ္လြန္)ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး ၿဗိတိသွ်ပတ္စ္ပို႔ကိုင္ထားေသာ သားႏွစ္ေယာက္ ထြန္းကား ခဲ့သည္။
အင္န္အယ္လ္ဒီအေနႏွင့္မူ အဆုိပါ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒကို ဘယ္တုန္းကမွ လက္မခံ ခဲ့သလို ဤ ဥပေဒျပင္ဆင္ ႏုိင္ေရးအတြက္လည္း ေရြးေကာက္ပဲြမဲဆြယ္ကာလကတည္းက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္တုိင္ တပ္မေတာ္ဘက္ကမူ မည္သို႔ေသာ ဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကိုမဆို ပယ္ခ်မည့္သေဘာရွိေနသည္။ သို႔တေစ ယခုေနာက္ ပိုင္းစိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းလာသည္မွာ တပ္မေတာ္ကိုယ္တုိင္က စိတ္ေျပာင္းခ်င္ေျပာင္းလာႏုိင္သည့္ အေနအထားျဖစ္ပါသည္။
တပ္မေတာ္ကိုယ္ပြားတစ္ခုဟု ဆိုႏုိင္ေသာ ဦးေရႊမန္းဦးေဆာင္သည့္ ယူအက္စ္ဒီပီအေနႏွင့္မူ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အရွိန္ အဟုန္ႏွင့္ ေမာင္းႏွင္လာေတာ့မည့္ အင္န္အယ္လ္ဒီ ယႏၲရားႀကီးကို တားဆီးႏုိင္ေလာက္မည့္ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္း မွာ လက္ရွိေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ကိုေျပာင္း ၿပီး “အခ်ဳိးက်ကိုယ္စားျပဳစနစ္” (PR စနစ္)ႏွင့္ အစားထိုးဖို႔သာ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သေဘာေပါက္ နားလည္လာၾကဟန္ရွိသည္။ ဤနည္းျဖင့္သာလွ်င္ ယူအက္စ္ဒီပီမွာ လုံး၀ဖယ္ရွားခံရႏုိင္သည့္ အႏၲရာယ္မွ (အနိမ့္ဆုံးအားျဖင့္) ေရွာင္ရွားႏုိင္စရာရွိပါလိမ့္မည္။ ထို႔ထက္ ပီအာရ္စနစ္ ၏ေအာက္တြင္ လူနည္းစုပါတီမ်ားအတြက္လည္း ပိုအခြင့္သာႏုိင္ စရာရွိသည္။
လက္ရွိဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒက မည္သို႔ေသာေရြးေကာက္ပဲြ စနစ္က်င့္သုံးရမည္ဆုိသည္ကို တိတိပပ သတ္မွတ္ထား သည္ေတာ့ မရွိပါ။ တစ္ခုပဲရွိသည္။ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ကို မဲဆႏၵနယ္ တစ္ခု၊ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ျဖင့္ဖဲြ႕စည္းရမည္ဟု ဆိုထားရာ ပီအာရ္စနစ္ကိုက်င့္ သုံးေတာ့မည္ဆုိလွ်င္ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒကို တစ္စုံတစ္ရာျပင္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ မတ္လက ပါလီမန္တြင္ ယူအက္စ္ဒီပီက အေျခခံဥပေဒကို ျပန္လည္စိစစ္ရန္ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ ဖဲြ႕စည္းဖုိ႔ အဆုိျပဳခဲ့ပါသည္။ ဘာေၾကာင့္ဤသို႔ စိစစ္ဖို႔လိုသည္ ဆိုသည္ကုိမူ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားျခင္း မရိွခဲ့ပါ။ ယူအက္စ္ဒီပီ အေနႏွင့္ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒ ကို ျပင္လိုလွ်င္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေနရာအမ်ားစုရထားေသာ လက္ရွိအခ်ိန္သာအေကာင္း ဆုံးျဖစ္သည္ကိုမူ လူတုိင္းရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိႏုိင္ပါသည္။
လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ားျဖစ္ေသာ ကရင္၊ ခ်င္းႏွင့္ ရွမ္းပါတီမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ အျခား ပါတီငယ္မ်ားကလည္း ပီအာရ္စနစ္ကို ေထာက္ခံမည့္ပုံရွိသည္။ လူမ်ဳိးစုပါတီေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားအေနႏွင့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ယူအက္စ္ဒီပီ အျပတ္ႏုိင္ခဲ့သလို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ လည္း အင္န္အယ္လ္ဒီ အျပတ္ႏုိင္သြားႏုိင္မည္ကုိ စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္ေန ၾကဟန္ ရွိသည္။ သူတုိ႔အျမင္တြင္ အဆိုပါ ပါတီႀကီးႏွစ္ခုလုံးမွာ ဗမာလူမ်ဳိးစုအက်ဳိးစီးပြားကုိ သာ ကုိယ္စားျပဳၾကသည္ျဖစ္ရာ အျပည့္အ၀မယံုၾကည္ႏုိင္ၾကပါေခ်။ လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ားစုေပါင္း ၿပီး ဖက္ဒရယ္ပါတီ ကို ပါတီသစ္ တစ္ရပ္ဖဲြ႕စည္းဖို႔ ညႇိႏႈိင္းေျပာဆိုေနၾကသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ဤသို႔ေသာ တပ္ေပါင္းစု မ်ဳိးျဖင့္သာ အင္န္အယ္လ္ဒီႏွင့္ ယူအက္စ္ဒီပီတို႔ကို စိန္ေခၚႏုိင္မည္ျဖစ္သလို ပီအာရ္စနစ္ေအာက္တြင္ ပို၍ ေအာင္ျမင္မႈရလိမ့္မည္ ဟု ယူဆထား ၾကဟန္ ရွိပါသည္။
ေျပာရလွ်င္ အေျခအေနမွာ ဘာတစ္ခုမွ ကံေသကံမမဆိုသာ သည့္ စြန္႔စားမႈႏွင့္ အရင္းတည္ ၾကရမည့္ အေနအထားဟု ဆုိၾကရမည့္ သေဘာရွိသည္။ အကယ္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ေရးအတြက္တားဆီးပိတ္ပင္ထားေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ကိုသာ ဖယ္ရွား ေပးလွ်င္ အင္န္အယ္လ္ဒီဘက္မွလည္း အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ပီအာရ္စနစ္ကို လက္ခံေကာင္း လက္ခံပါလိမ့္မည္။ ေနျပည္ေတာ္တြင္ “လိမၼာပါးနပ္ေသာ ႏုိင္ငံေရး အေပးအယူ”တစ္ခု ရွိလာေလမည္လား မွန္းဆရပါသည္။
ေရးသားသူ- ေက်ာ္၀င္း
လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရး ေနျပည္ေတာ္တြင္ အသစ္ထြက္ေပၚလာေသာ ပါလီမန္မ်ားမွာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ေသာ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ မ်ားအေနႏွင့္ ယခင္အစိုးရ အကန္႔ အသတ္ႏွင့္သာရွိေသာ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္သည့္ “စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီ”ဆိုသည္ ထက္ အဆမ်ားစြာ ပိုခရီးေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာေဖာ္ျပေနသည္သို႔ ရွိပါသည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ပထမဆုံး လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀း မ်ား စတင္စဥ္ကမူ အေျခအေနမွာ ယခုလို မဟုတ္ေသး။ အျငင္းပြားဖြယ္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြမွ အႏုိင္ရလာၾကေသာ အမတ္မ်ား၊ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ တပ္မေတာ္အစုအဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ပဲြထြက္လာခဲ့ေသာလႊတ္ေတာ္ မ်ားမွာ မူလရည္မွန္းထားသည့္အတုိင္း ရာဘာတံဆိပ္တုံး အင္စတီက်ဴးရွင္းထက္ ပိုလိမ့္မည္ဟု ထင္မထားခဲ့ၾကပါ။ သို႔ႏွင့္တုိင္ တက္ႂကြထက္သန္ေသာေအာက္လႊတ္ေတာ္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ (ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒) သူရဦးေရႊမန္း၏ ေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္အတူ လႊတ္ေတာ္မ်ားမွာ အံ့ၾသ ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အသက္၀င္လာသည္။ သမၼတကိုပင္ မေၾကာက္မရံြ႕စိန္ေခၚသည္ မ်ား ရွိလာသည္။ (အမွန္စင္စစ္ ဦးေရႊမန္းကိုယ္တုိင္သည္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ယခင္တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္က နံပါတ္သုံးေခါင္း ေဆာင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။)
အျခားအတုိက္အခံပါတီမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားလုိပင္ လူနည္းစုလူမ်ဳိးစုပါတီမ်ား မွာလည္း ေမွ်ာ္လင့္သည္ထက္ ပိုလႈပ္ရွားခြင့္ရလာေသာ လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရးကို သိမွတ္လက္ခံ ႀကိဳဆိုၾကသည္မ်ားရွိပါသည္။ “ရခုိင္အမ်ဳိးသားမ်ား ဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ”(RNDP)မွ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးဦးလွေစာက ယခုလိုေျပာသည္။ “ပါလီမန္ရဲ႕ ကနဦး ရက္ေတြ တုန္းကေတာ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္တို႔၊ ဓနခဲြေ၀ျဖန္႔ျဖဴးမႈတို႔လုိ ကိစၥမ်ဳိးေတြေျပာလို႔ မရခဲ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အခုေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေဆြးေႏြးလို႔ရေနပါၿပီ။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တိုးတက္မႈမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္”
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြျဖင့္တက္လာေသာ အင္န္အယ္လ္ဒီပါတီမွ ၀ါရင့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္းထိန္ကလည္း “အခုဆိုရင္ ပါလီမန္ဟာ တကယ့္ကို အသက္၀င္လာၿပီဗ်”ဟု ဆုိသည္။ ေျပာရလွ်င္ ပါတီ၀င္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား သည္ပင္ ပုံမွန္ဥပေဒျပဳေရးေဆြး ေႏြးပဲြမ်ားတြင္ တက္တက္ႂကြႂကြပါ၀င္လ်က္ ရွိေန ၾကသည္။ တပ္မေတာ္၏ သေဘာထားႏွင့္ သီးျခားကင္းလြတ္စြာ၎တုိ႔၏ အရည္အေသြး၊ အေတြးအျမင္ မ်ားအလုိက္ ဥပေဒအဆိုျပဳခ်က္မ်ားကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ေနၾက သည္။ ျပည္သူလူထု၏ ေရြးခ်ယ္မႈသည္ကား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပင္ ျဖစ္ေနဆဲပင္။ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ကား သံသယျဖစ္စရာ မရိွပါေခ်။
ယခုအခါ လာဘ္ျမင္ေသာ ႏုိင္ငံေရးပဲ့ကိုင္တစ္ဦးဟုဆိုၾကရမည့္ ဦးေရႊမန္းအေနႏွင့္ ၂၀၁၅ တြင္ သမၼတျဖစ္လာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိေကာင္း ရွိႏုိင္ပါသည္။ လာမည့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပဖုိ႔ရွိသည္။ ဦးေရႊမန္းမွာ သူ႔ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းစဥ္ေရွ႕ဆက္ႏုိင္ေရး အ တြက္ ပါလီမန္ကို “ယာဥ္” တစ္ခုအျဖစ္အသုံးျပဳေနသည့္ သေဘာရွိသည္။ ကိစၥေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာဆိုလွ်င္ သမၼတအဖဲြ႕မွ တင္သြင္းလာေသာ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားကိုပင္ ဦးေရႊမန္း ဦးေဆာင္ေသာ ပါလီမန္က ျဖတ္ေတာက္ ျပင္ဆင္သည္ မ်ားရွိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိ စနစ္အရ သမၼတကို ပါလီမန္အမတ္မ်ားက ေရြးခ်ယ္ၾကရပါသည္။
ယခုဆုိလွ်င္ ဦးေရႊမန္းမွာ လူသိမ်ားအထင္ရွားဆုံး ပါလီမန္အမတ္ျဖစ္ သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ခုိင္ခုိင္မာမာ မဟာမိတ္ဖဲြ႕ထားႏုိင္သည္။ ထိုမွ်မက သူ၏စိတ္အားထက္သန္မႈႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ အျမင္မ်ားကို လက္ခံ နားေထာင္ ႏုိင္စြမ္း၊ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးႏုိင္စြမ္းမ်ားေၾကာင့္ အတိုက္အခံပါလီမန္ အမတ္မ်ား၏ ေလးစားမႈကိုပင္ ရေနသည္။ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ အတုိက္အခံပါတီမ်ားၾကား သေဘာကဲြလဲြမႈမ်ားကို ေပါင္းကူး တံတားခင္းေပးႏုိင္ေလာက္သူ ျဖစ္ေန၍လည္း အေပးအယူ ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းမႈ မ်ားျဖင့္ ဦးေရႊမန္းကို သမၼတေလာင္းအျဖစ္ လ်ာထားလာႏုိင္စရာရွိသည္။ အထူးသျဖင့္သမၼတ ေရြးခ်ယ္ ရာတြင္ လူထုဆႏၵကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈမ်ဳိး မလုပ္လွ်င္ က်န္အလားအလာမွာ ပို၍ ပင္ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
လူထုေခါင္းေဆာင္မွႏုိင္ငံေတာ္သမၼတသို႔ လူထု၏ ေရြးခ်ယ္မႈသည္ကား အျငင္းပြားဖြယ္ရာ မရွိေလာက္ေအာင္ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သာ ျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္ သူမ၏ပါတီ အင္န္အယ္လ္ဒီတို႔မွာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအဖြင့္တြင္ အက်ဳိးအမ်ားဆုံးရေနသည္မွာ အထင္အရွား ပင္ျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္သမၼတဦးသိန္းစိန္တုိ႔၏ ပုဂိၢဳလ္ေရးအဆင္ေျပမႈ၊ မၾကာေသးမီကမွ ပို၍ သိသာထင္ရွားလာေသာ သူမႏွင့္ ဦးေရႊမန္းတို႔ၾကား ပုိမိုနီးစပ္လာမႈမ်ားမွာ ဒီမိုကေရစီျဖစ္ စဥ္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေရြ႕ႏုိင္ေရးအတြက္ဆုံခ်က္အက်ဆုံးျဖစ္ေနသည္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အကူအညီကို ရယူႏုိင္ရန္ ဦးသိန္းစိန္က အတုံ႔အလွည့္ အေနျဖင့္ အင္န္အယ္လ္ဒီတရား၀င္ပါတီျဖစ္ေစေရးအတြက္ အဟန္႔အတားအေမွာင့္ ပေယာဂ မ်ားကို ဖယ္ရွားေပးခဲ့သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီတြင္က်င္းပမည့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြကိုလည္း လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တမႈရွိေစရမည္ဟု အာမခံခ်က္ေပး ခဲ့သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီမွာ အဆိုပါ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၀ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ပထမဆုံး လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာေရြးေကာက္ပဲြျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဆုိခဲ့ပါ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ အေျဖမွာ “ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ အိုက္ကြန္” အေနႏွင့္ ဆယ္စုအခ်ဳိ႕ၾကာ ၎အေပၚ သိကၡာခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသည့္တုိင္ လူထုအေပၚ စဲြေဆာင္ႏုိင္စြမ္း အနည္း ငယ္မွ် ေလ်ာ့ပါး မသြားေၾကာင္းလွစ္ျပလုိက္သည့္ သာဓကပင္ျဖစ္သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီက အမတ္ေနရာ ၄၄ ေနရာ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ရာ ၄၃ ေနရာအႏုိင္ရခဲ့သည္။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရခဲ့ သည္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ယူအက္စ္ဒီပီ အေနႏွင့္ကား မ႐ႈမလွပင္ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည္ဟု ဆိုရ ပါလိမ့္မည္။ လႊမ္းမိုးထားေသာအစိုးရ၀န္ထမ္းအမ်ားစုရွိရာ ေနျပည္ေတာ္မဲဆႏၵနယ္ေလးခု မွာပင္ အႏုိင္မရခဲ့ပါ။
အင္န္အယ္လ္ဒီကို ေထာက္ခံခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ မဲေပးခဲ့ ၾကျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အခိုင္ အမာက်က် ဆိုရလွ်င္မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မဲေပး ၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူလူထု၏ အျမင္တြင္ သူမမွာ မိသားစုဘ၀ႏွင့္ လြတ္လပ္မႈကို တုိင္းျပည္အတြက္ စေတးခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ ဤစြန္႔လႊတ္မႈအတြက္ လူထုကသူမကိုအသည္းၾကား မွ မဲျပားမ်ားျဖင့္ ေထာက္ခံခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ထိုထက္သူမမွာ၊ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏုိင္ငံ ကို အုတ္ျမစ္ ခ်ေပး ခဲ့သူ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီးလည္းျဖစ္ေလရာ တပ္မေတာ္ထဲမွပင္ သူမကိုလုိလားသူေတြ မနည္းမေနာ ရွိေနသည္။
ေျပာရလွ်င္ အာရွႏုိင္ငံေရးမွာ မင္းဆက္သေဘာႏွင့္လည္း ကင္းတတ္ေသးသည္မဟုတ္ရာ သူမ၏ မိဘမ်ဳိး႐ိုးကိုယ္တုိင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၿပိဳင္ဘက္မ်ားထက္ ႏွာတစ္ဖ်ားမက အဆမ်ားစြာကြာေစသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဓာတ္ပုံဆိုလွ်င္ လူထုအခ်စ္ေတာ္ သူမ ဖခင္ႀကီး၏ စစ္၀တ္စုံအက်ဖိုး႐ိုးဖားရားႀကီး ၀တ္ထားေသာ ဓာတ္ပုံႏွင့္ ယွဥ္တဲြခ်ိတ္ဆဲြေလ့ရွိၾက သည္။ ဤဓာတ္ပုံကို ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္ လန္ဒန္ သြားစဥ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က႐ုိက္ကူးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အသက္(၂)ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးငယ္မွ်သာ ရွိပါေသးသည္။ ထိုႏွစ္မွာပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မွာ ႏုိင္ငံေရး ၿပိဳင္ဘက္မ်ား၏ လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္မႈခံခဲ့ရသည္။
မည္သို႔ပင္ရွိေစ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီလုံး၀ဥႆံုေအာင္ ပဲြဆင္ႏုိင္ခဲ့သည္မွာ ထူးျခားလွေသာ အလွည့္အေျပာင္းဟု ဆုိရပါလိမ့္မည္။အေၾကာင္းမူ ယခင္တပ္မေတာ္ အစုိးရလက္ထက္တစ္ေလွ်ာက္လုံးေလာက္ပင္ အင္န္အယ္လ္ဒီမွာဘာတစ္ခု မွလႈပ္ရွားလို႔မရေအာင္ အတားအဆီးခံခဲ့ရသည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္အားလုံးေလာက္ မွာလည္း အက်ဥ္းေထာင္ထဲေရာက္ခဲ့ရသည္။ အခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားႏွင့္ ခ်ီၿပီး အက်ဥ္းစံ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အက်ဥ္းက်ခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္လုံး သီးျခားခဲြၿပီး တုိက္ပိတ္ခံခဲ့ရသည္မ်ား ပင္ရွိသည္။ သုိ႔ႏွင့္တုိင္ သူတို႔ထဲမွအမ်ားစုမွာတစ္ခါကရန္သူေဟာင္းမ်ားအေပၚ ေျပာ စမွတ္ျပဳေလာက္ေအာင္ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါ သည္။ ယခုအခါ ပါလီမန္အမတ္တစ္ေယာက္ အျဖစ္ ယခင္ရန္ဘက္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ လက္တဲြအလုပ္လုပ္ေနၾကၿပီျဖစ္ေသာ ဦး၀င္းထိန္ဆိုလွ်င္ အႏွစ္ ၂၀ မွ်နံရံတံတုိင္းမ်ားၾကားတြင္ ေနခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ “ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ ပီပီ၊ ေဒါသေတြ အာဃာတေတြကို ရင္ထဲမွာ မထားေတာ့ပါ။ လက္စားေခ်ဖုိ႔ အေတြးဆို၍လည္း စိတ္ထဲမွာမရွိပါ”ဟု သူကဆုိပါ သည္။ သူ႔စကား “ေဒါသဆိုတာမီးလိုပဲေလ။ ေလာင္ၿမိဳက္တတ္ တာေပါ့။ ပူေလာင္တာေပါ့”
စည္းကမ္းတက် ပါတီတစ္ရပ္ အၿမဲတမ္းျဖစ္ေစေရးအတြက္ ယခုအခါ အင္န္အယ္လ္ဒီမွာ ယခင္ေျမေအာက္အတုိက္ အခံလႈပ္ရွားမႈအျဖစ္မွ အစိုးရဖဲြ႕ႏုိင္ေလာက္သည့္ ပါတီ တစ္ရပ္ျဖစ္ လာေစရန္ ေျပာင္းလဲတည္ေဆာက္လ်က္ရွိေနသည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ အေတြ႕အႀကံဳအရဆိုလွ်င္ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ က်င့္သုံးေနေသာ “မဲအမ်ားဆုံး ရသူ အႏုိင္ရ”ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ (First-post -the-post) အရ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ တြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီ ေအးေအးသက္သာအႏုိင္ရဖို႔မ်ားပါလိမ့္မည္။ လက္ရွိအာဏာရ ယူအက္စ္ဒီပီပါတီ အေနႏွင့္မူ အမတ္တစ္ေနရာရဖို႔ပင္ ခက္ခဲေကာင္း ခက္ခဲႏုိင္သည္။
အင္န္အယ္လ္ဒီအေနႏွင့္ ၿပီးခဲ့ေသာ မတ္လကပထမဆုံးအႀကိမ္ ျပည္လုံးကၽြတ္ ကြန္ဂရက္ႀကီး ကို က်င္းပခဲ့ပါသည္။ ပါတီ၏ အင္အားကို စနစ္တက်စုစည္းႏုိင္ရန္ႏွင့္ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ား ေရြးခ်ယ္ ရာတြင္ ထိေရာက္ထက္ျမက္ေသာ လုပ္ငန္း စဥ္ျဖစ္လာေစရန္ ရည္ရြယ္က်င္းပခဲ့ေသာ ကြန္ဂရက္ျဖစ္သည္။ သို႔တေစ အင္န္အယ္လ္ဒီ ကြန္ဂရက္မွာ အျပည့္အ၀ ေအာင္ျမင္သည္ဟူ၍ကား မဆိုႏုိင္ပါ။ ယခင္ကမရွိခဲ့ ဖူးေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ေ၀ဖန္မႈမ်ားပင္ ရွိသေလာက္ရွိလာသည္။ အထူးသျဖင့္ သူမ၏ေအာ္တိုကရက္စတုိင္ ေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္ ေသြးသစ္မ်ား၊ အုိင္ဒီယာသစ္မ်ားကို လက္ခံဖုိ႔ စိတ္အားထက္သန္မႈမရွိစသျဖင့္ ေ၀ဖန္ၾကသည္။
ဤသုိ႔ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကသူမ်ားအနက္တစ္ေယာက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္နီးနီးကပ္ကပ္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးေသာေဒၚခင္ေလး ျဖစ္သည္။ ၎က ပါတီတြင္းအေျခ အေနကို ယခုလို ညည္းညည္း ညဴညဴေျပာျပသည္။ “ေဒၚစုက တစ္ခုခုေျပာ လုိက္ရင္ အဲဒါေပၚလစီပဲ။ အုိင္ဒီယာ သစ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ တကယ့္အစစ္အမွန္ ဒီဘိတ္လုပ္ ႏုိင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းက မရွိသေလာက္ ကို နည္းတယ္။ တစ္ခါတေလ ကၽြန္မတို႔က ေဒၚစုကိုေ၀ဖန္မိရင္ ပါတီအေပၚသစၥာမရွိဘူး။ အေျပာခံရတယ္”။ အင္န္အယ္လ္ဒီကို က်ယ္ျပန္႔ေသာအေျခခံေပၚမွာ စုစည္းညီၫြတ္ေသာ ပါတီ တစ္ရပ္အျဖစ္ေျပာင္းလဲႏုိင္ဖို႔လိုပါသည္။ သေဘာကဲြလဲြမႈမ်ားမျဖစ္ေစဘဲ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံျခားေရးႏွင့္ နယ္ပယ္တုိင္းတြင္ ခုိင္မာေသာေပၚလစီမ်ား ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ ဖို႔လိုသည္။ ဤအရာမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ရွိေတာ့သည္လည္း မဟုတ္။ ၂ ႏွစ္မွ်သာက်န္ေတာ့သည္။ဤလုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားသည္ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခါင္းေဆာင္ မႈအတြက္ စမ္းသပ္မႈတစ္ခု ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။
အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ အေပးအယူ
အကယ္၍ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီအႏုိင္ရလွ်င္ ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု ဆိုႏုိင္ဦးမည္ မဟုတ္ပါေခ်။ လက္ရွိ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအရ သူမကိုသမၼတျဖစ္ မလာေစရန္ တားဆီးထား သည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္ တစ္ခုရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ သူမကို ရည္ရြယ္ၿပီး သတ္မွတ္ထားေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ဟူ၍ပင္ ဆိုႏုိင္သည္။ (ပုဒ္မ ၅၉၊ ပုဒ္မခဲြ - စ-ျဖစ္ပါသည္)ဤျပ႒ာန္းခ်က္အရ ဇနီးခင္ပြန္းျဖစ္ေစ၊ သားသမီး ျဖစ္ေစ၊ ႏုိင္ငံျခားသားျဖစ္လွ်င္ အဆိုပါ ပုဂိဳလ္အေနႏွင့္ သမၼတ(သို႔မဟုတ္) ဒုတိယသမၼတျဖစ္ခြင့္ မရွိပါေခ်။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး မိုက္ကယ္အဲရစ္ (၁၉၉၉ ခုႏွစ္က ကြယ္လြန္)ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး ၿဗိတိသွ်ပတ္စ္ပို႔ကိုင္ထားေသာ သားႏွစ္ေယာက္ ထြန္းကား ခဲ့သည္။
အင္န္အယ္လ္ဒီအေနႏွင့္မူ အဆုိပါ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒကို ဘယ္တုန္းကမွ လက္မခံ ခဲ့သလို ဤ ဥပေဒျပင္ဆင္ ႏုိင္ေရးအတြက္လည္း ေရြးေကာက္ပဲြမဲဆြယ္ကာလကတည္းက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္တုိင္ တပ္မေတာ္ဘက္ကမူ မည္သို႔ေသာ ဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကိုမဆို ပယ္ခ်မည့္သေဘာရွိေနသည္။ သို႔တေစ ယခုေနာက္ ပိုင္းစိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းလာသည္မွာ တပ္မေတာ္ကိုယ္တုိင္က စိတ္ေျပာင္းခ်င္ေျပာင္းလာႏုိင္သည့္ အေနအထားျဖစ္ပါသည္။
တပ္မေတာ္ကိုယ္ပြားတစ္ခုဟု ဆိုႏုိင္ေသာ ဦးေရႊမန္းဦးေဆာင္သည့္ ယူအက္စ္ဒီပီအေနႏွင့္မူ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အရွိန္ အဟုန္ႏွင့္ ေမာင္းႏွင္လာေတာ့မည့္ အင္န္အယ္လ္ဒီ ယႏၲရားႀကီးကို တားဆီးႏုိင္ေလာက္မည့္ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္း မွာ လက္ရွိေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ကိုေျပာင္း ၿပီး “အခ်ဳိးက်ကိုယ္စားျပဳစနစ္” (PR စနစ္)ႏွင့္ အစားထိုးဖို႔သာ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သေဘာေပါက္ နားလည္လာၾကဟန္ရွိသည္။ ဤနည္းျဖင့္သာလွ်င္ ယူအက္စ္ဒီပီမွာ လုံး၀ဖယ္ရွားခံရႏုိင္သည့္ အႏၲရာယ္မွ (အနိမ့္ဆုံးအားျဖင့္) ေရွာင္ရွားႏုိင္စရာရွိပါလိမ့္မည္။ ထို႔ထက္ ပီအာရ္စနစ္ ၏ေအာက္တြင္ လူနည္းစုပါတီမ်ားအတြက္လည္း ပိုအခြင့္သာႏုိင္ စရာရွိသည္။
လက္ရွိဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒက မည္သို႔ေသာေရြးေကာက္ပဲြ စနစ္က်င့္သုံးရမည္ဆုိသည္ကို တိတိပပ သတ္မွတ္ထား သည္ေတာ့ မရွိပါ။ တစ္ခုပဲရွိသည္။ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ကို မဲဆႏၵနယ္ တစ္ခု၊ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ျဖင့္ဖဲြ႕စည္းရမည္ဟု ဆိုထားရာ ပီအာရ္စနစ္ကိုက်င့္ သုံးေတာ့မည္ဆုိလွ်င္ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒကို တစ္စုံတစ္ရာျပင္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ မတ္လက ပါလီမန္တြင္ ယူအက္စ္ဒီပီက အေျခခံဥပေဒကို ျပန္လည္စိစစ္ရန္ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ ဖဲြ႕စည္းဖုိ႔ အဆုိျပဳခဲ့ပါသည္။ ဘာေၾကာင့္ဤသို႔ စိစစ္ဖို႔လိုသည္ ဆိုသည္ကုိမူ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားျခင္း မရိွခဲ့ပါ။ ယူအက္စ္ဒီပီ အေနႏွင့္ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒ ကို ျပင္လိုလွ်င္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေနရာအမ်ားစုရထားေသာ လက္ရွိအခ်ိန္သာအေကာင္း ဆုံးျဖစ္သည္ကိုမူ လူတုိင္းရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိႏုိင္ပါသည္။
လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ားျဖစ္ေသာ ကရင္၊ ခ်င္းႏွင့္ ရွမ္းပါတီမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ အျခား ပါတီငယ္မ်ားကလည္း ပီအာရ္စနစ္ကို ေထာက္ခံမည့္ပုံရွိသည္။ လူမ်ဳိးစုပါတီေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားအေနႏွင့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ယူအက္စ္ဒီပီ အျပတ္ႏုိင္ခဲ့သလို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ လည္း အင္န္အယ္လ္ဒီ အျပတ္ႏုိင္သြားႏုိင္မည္ကုိ စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္ေန ၾကဟန္ ရွိသည္။ သူတုိ႔အျမင္တြင္ အဆိုပါ ပါတီႀကီးႏွစ္ခုလုံးမွာ ဗမာလူမ်ဳိးစုအက်ဳိးစီးပြားကုိ သာ ကုိယ္စားျပဳၾကသည္ျဖစ္ရာ အျပည့္အ၀မယံုၾကည္ႏုိင္ၾကပါေခ်။ လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ားစုေပါင္း ၿပီး ဖက္ဒရယ္ပါတီ ကို ပါတီသစ္ တစ္ရပ္ဖဲြ႕စည္းဖို႔ ညႇိႏႈိင္းေျပာဆိုေနၾကသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ဤသို႔ေသာ တပ္ေပါင္းစု မ်ဳိးျဖင့္သာ အင္န္အယ္လ္ဒီႏွင့္ ယူအက္စ္ဒီပီတို႔ကို စိန္ေခၚႏုိင္မည္ျဖစ္သလို ပီအာရ္စနစ္ေအာက္တြင္ ပို၍ ေအာင္ျမင္မႈရလိမ့္မည္ ဟု ယူဆထား ၾကဟန္ ရွိပါသည္။
ေျပာရလွ်င္ အေျခအေနမွာ ဘာတစ္ခုမွ ကံေသကံမမဆိုသာ သည့္ စြန္႔စားမႈႏွင့္ အရင္းတည္ ၾကရမည့္ အေနအထားဟု ဆုိၾကရမည့္ သေဘာရွိသည္။ အကယ္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ေရးအတြက္တားဆီးပိတ္ပင္ထားေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ကိုသာ ဖယ္ရွား ေပးလွ်င္ အင္န္အယ္လ္ဒီဘက္မွလည္း အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ပီအာရ္စနစ္ကို လက္ခံေကာင္း လက္ခံပါလိမ့္မည္။ ေနျပည္ေတာ္တြင္ “လိမၼာပါးနပ္ေသာ ႏုိင္ငံေရး အေပးအယူ”တစ္ခု ရွိလာေလမည္လား မွန္းဆရပါသည္။
ေရးသားသူ- ေက်ာ္၀င္း
7 Day Journal
0 comments:
Post a Comment