တစ္ခါက ျမန္မာျပည္က ၾကြယ္ဝတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး စင္ကာပူမွာ ေဆးစစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဆရာ၀န္က သူ ့ကို အာဟာရ ျပတ္ေနတယ္လို ့ေျပာပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးက အေတာ္ ေဒၚသထြက္ပါတယ္။ သူက ၾကြယ္၀သူျဖစ္လို ့အစာအေသာက္ကို အေကာင္းစားေတြ ဆီဦးေထာပတ္ေတြ စားေနတာ ဘယ္လိုမွ အာဟာရျပတ္စရာ မရွိဘူးလို ့ေျပာပါတယ္။ ဒီမွာ ဆရာဝန္က ေသြးစစ္ထားတဲ ့ရလဒ္ကိုျပျပီး အမ်ိဳးသမီးကိုယ္မွာ ဘာအာဟာရဓာတ္ေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္းေနတယ္ဆိုတာ ေထာက္ျပလိုက္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အာဟာရျပတ္တယ္ဆိုတာ ၂ မ်ိဴးရွိပါတယ္။ ဟိုတုန္းက အီသီယိုပီးယားႏိုင္ငံမွာ စားစရာမရွိ မစားရလို ့ အာဟာရျပတ္တာမ်ိဳးနဲ႔ ေနာက္တစ္ခုက စားႏိုင္ေသာက္ႏိုင္ပါရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က လိုအပ္တဲ ့အာဟာရဓာတ္ေတြ ျပည့္ေအာင္ မစားလို ့ အာဟာရမျပည့္တာ အာဟာရျပတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးဟာ သည္လိုပုံစံနဲ႔ အာဟာရျပတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဟာရျပည့္စုံတယ္ ဆိုတာ ဆီဦးေထာပတ္ေတြ စားတာကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ေန ့ကို ၾကက္သားေၾကာ္ခ်ည္းပဲ စားေနရင္လည္း အာဟာရျပည့္စုံတယ္ မေခၚပါဘူး။ လိုအပ္တဲ ့အာဟာရဓာတ္ေတြ စားမွ အာဟာရျပည့္စုံတယ္ ေခၚပါတယ္။
ႏိုင္ငံျခားေတြမွာ က်န္းမာေရးစစ္တဲ ့အခါ လူနာေတြဟာ အာဟာရပညာရွင္နဲ ့ျပရပါတယ္။ ေရာဂါကုဆရာ၀န္က ဘာေတြစား ဘာေတြေသာက္လို ့လူနာကို မညြန္းပါဘူး။ အာဟာရပညာရွင္ကပဲ ေသြးစစ္ျပီး ညြန္းတာပါ။ ကေလးေတြရဲ႕ အာဟာရကိုလည္း ေဆးခန္းမွာ အာဟာရပညာရွင္ကပဲ ညြန္ၾကားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေဆးလည္းအစာ အစာလည္းေဆးဆိုတဲ ့စကားအတိုင္းပါပဲ။ အစားစားတယ္ဆိုတာက အရသာအတြက္ စားေနတာခ်ည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ခႏၶာအတြက္ လိုအပ္တဲ့ အာဟာရကို ျဖည့္ဆည္းေပးေနတာပါ။
ဒီလိုလုံေလာက္တဲ ့အာဟာရရွိမွ ေသြးအားေကာင္းမယ္၊ ကိုယ္ခံအားေကာင္းမယ္၊ ေရာဂါေတြကို ခုံခံႏိုင္မယ္၊ အလြယ္တကူ ေနမေကာင္းမျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အစားအစာကို အေသအခ်ာ စားသူေတြအတြက္ အားေဆးေတာင္ မလိုပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ အားေဆးဆိုတာ အာဟာရေတြ လိုအပ္လို ့ေဆးအကူအညီနဲ ့ျဖည့္ေပးရတာမ်ိဴးပါ။
တကယ္လို ့ကိုယ္နဲ ့ကိုယ့္မိသားစု ေန႔စဥ္စားေနတဲ ့အစာေတြကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ကိုယ့္မိသားစုက အာဟာရျပတ္ေနသလား မျပတ္သလားဆိုတာ သိရမွာပါ။ ဟားဗတ္တကၠသိုလ္က ေဆးပညာရွင္ေတြက လူတစ္ေယာက္ဟာ က်န္းမာေရးအတြက္ လုံေလာက္တဲ့ အာဟာရဓာတ္ရဖို ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေန ့လယ္စာ ဒါမွမဟုတ္ ညစာအနပ္တိုင္းမွာ ေအာက္ပါပုံစံအတိုင္း စားေသာက္ရမယ္လို ့ဆိုပါတယ္။
*** (၁) ကိုယ္စားမယ့္ပန္းကန္ရဲ႕ ထက္ဝက္ေက်ာ္က ဟင္းသီးဟင္းရြက္နဲ ့အသီးအႏွံျဖစ္ပါေစ
ဒီေနရာမွာ သတိထားဖို ့က အာလူးက ေသြးခ်ိဳအတြက္ မေကာင္းတာမို ့ က်န္းမာေရးနဲ ့ညီတဲ ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္လို ့ အေနာက္တိုင္းမွာ မယူဆပါဘူး။
*** (၂) ေလးပုံတစ္ပုံက ေကာက္ပဲသီးနွံျဖစ္ပါေစ
ဒါက ဂ်ဳံ သို ့မဟုတ္ ဆန္ကိုေျပာတာပါ။ ဒါေပမဲ ့ ဆန္မွာလည္း ျဖဴေနတဲ ့ဆန္ထက္ လုံးတီးဆန္လို ့ေခၚတဲ ့ဆန္လုံးညိဳေတြက ပိုအားရွိပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဆန္ကျဖစ္တဲ ့ ထမင္းကိုစားရမွာ ျမန္မာေတြလို မ်ားမ်ားစားတာထက္ တ႐ုတ္နဲ ့ဂ်ပန္ေတြလို ထမင္းနည္းနည္းသာ စားသင့္ပါတယ္။
*** (၃) အသားဓာတ္က ေလးပုံတစ္ပုံ
ျမန္မာေတြက မ်ားေသာအားျဖင့္ ဟင္းတစ္တုံးကို အနွစ္နဲ ့နယ္ဖတ္စားၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ဒါက အသားဓာတ္ မလုံေလာက္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ အနည္းဆုံး တစ္ေန ့ကို အသား သံုးေအာင္စ ျပည့္ေအာင္ စားရမွာပါ။ မဟုတ္ရင္ အသားဓာတ္ခ်ိဳ႕တဲ ့ပါျပီ။ အသားဓာတ္ဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ၾကက္ဥ၊ ဘဲဥ၊ ငါး၊ အသား၊ ပဲ နွင့္ အေစ့ဆန္ေတြမွာ ပါပါတယ္။ အသားမစားရင္လည္း ပဲစားပါ။ ပဲကိုမ်ားမ်ားစားျခင္းနဲ ့ အသားဓာတ္ရေအာင္ လုပ္လို ့ရပါတယ္။
*** (၄) ဆီကို က်န္းမာေရးနဲ ့ညီေသာဆီ ေရြးသုံးပါ၊ ေလွ်ာ့သုံးပါ
ျမန္မာေတြက ဆီစားမ်ားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဆီဓာတ္ေတြမ်ားျပီး အ၀လြန္တတ္ပါတယ္။ အဆီေတြေၾကာင့္ ဝ တာဟာ က်န္းမာေရးနဲ ့ညီလို ့၀ တာနဲ ့မတူပါဘူး။ ဒီေၾကာင့္ ဆီကိုအက်င့့္လုပ္ျပီး ေလွ်ာ့စားပါ။ ကိုယ့္ဟင္းခြက္ထဲက ဆီဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ထဲမွာလည္း ဒီလိုအိုင္ခဲပိတ္ေနမယ္ဆိုတာ သတိရပါ။ ဆီကုိလည္း အတတ္ႏိုင္ဆုံး က်န္းမာေရးနဲ ့ညီတဲ ့ ဆီကို ေရြးခ်ယ္သုံးစြဲပါ။
*** (၅) ေရမ်ားမ်ားေသာက္ပါ
သၾကားပါတဲ ့အရည္ေတြကိုေရွာင္ပါ။ႏို ့ကိုလည္းတေန ့ကိုနွစ္ခြက္ထက္ပိုမေသာက္သင့္ပါဘူး။အေကာင္းဆုံးကေတာ့ ေရကိုမ်ားမ်ားေသာက္ပါ ေန ့စဥ္၃ လီတာအထိအနည္းဆုံးေသာက္ရင္အေကာင္းဆုံးပါ။
*** (၆) အငန္ေလွ်ာ့ပါ။ ဆားေလွ်ာ့ပါ
ျမန္မာပီပီ ငပိငံျပာရည္ကို ၾကိဳက္တတ္ေပမယ့္ ဒါေတြဟာ ေန႔တိုင္းစားလို ့ မေကာင္းဘူးဆိုတာ သတိရပါ။ အထူးသျဖင့္ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္လာရင္ ေသြးတိုးေရာဂါအတြက္ ဆားနဲ ့အငန္ကို သိသိသာသာေလွ်ာ့ပါ။ အငန္ေလွ်ာ့စားတာက အက်င့္ပါ။ အစမွာ ခက္ေပမယ့္ ေနာင္ကို စားႏိုင္သြားပါလိမ့္မယ္။
Credit To >>> The Ladies News
0 comments:
Post a Comment