လူတိုင္းသိထားသင့္တဲ့ မစၦရိယ ၅-မ်ိဳး

(ကိုယ္ရတာကို သူတစ္ပါးအား မရေစလိုတာ မစၦရိယ)

(၁) အာဝါသမစၦရိယ
--------------------

ကိုယ့္ေနတဲ့ ေနရာမွာ သူမ်ားလာေနရင္ မႀကိဳက္တာ၊ဟုတ္လား၊ ကိုယ့္အေဆာက္အဦးထဲ သူမ်ားလာရင္ မ ႀကိဳက္တာ ‘အာဝါသမစၦရိယေနာ္’။ ‘အာဝါသမစၦရိယ’ ဆိုတာက အိမ္မွာတင္မစၦရိယ ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး၊ မီးရ ထားနဲ႔ သြားတာေတာင္ ေပါင္ကားထိုင္ေသးတယ္၊ အနားနားမွာ ဒိျပင္လူလာထိုင္မွာစိုးလို႔၊ အထုပ္ေလးတင္ ထားမယ္၊ မထိုင္ေစခ်င္ဘူး ေနရာမေပးခ်င္ဘူး၊ အဲဒါမ်ိဳး ေျပာတာ အာဝါသမစၦရိယ ဆိုတာ။

(၂) ကုလမစၦရိယ
-------------------

ကိုယ္နဲ႔ေပါင္းသင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ကုိ လာၿပီးေတာ့ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ရင္ မႀကိဳက္တာ၊ ကုလမစၦရိယ၊ ဘုန္း ႀကီးေတြက်ေတာ့ ကိုယ့္ဒကာ, ဒကာမမ်ားကို သူမ်ားဒကာ, ဒကာမျဖစ္မွာ မႀကိဳက္တာ ကုလမစၦရိယပဲ၊ကိုယ့္ မိတ္ေဆြ သူ႔မိတ္ေဆြ လာလုပ္မွာမႀကိဳက္ဘူး၊ ကုလမစၦရိယ။

(၃) လာဘမစၦရိယ
-------------------

ကိုယ္ရတာမ်ိဳး သူမ်ား မရေစခ်င္တာ လာဘမစၦရိယ။

(၄) ဝဏၰမစၦရိယ
-----------------

ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ သတ္သက္လာလို႔ ရွိရင္ ကိုယ္ပဲေက်ာ္ၾကားခ်င္တယ္၊သူမ်ား မေက်ာ္ၾကားေစခ်င္ဘူး။

(၅) ဓမၼမစၦရိယ
---------------

ကိုယ္သိတဲ့တရားကို သူမ်ားကုိမေပးခ်င္ဘူး၊ ကိုယ္သိတဲ့ ဗဟုသုတေတြကကုိသူမ်ားကို မျဖန္႔ေဝခ်င္ဘူး၊ သူ တစ္ေယာက္ထဲပဲ တကယ့္ကိုဂု႐ုႀကီးလုပ္ခ်င္တယ္ေပါ့ေလ၊ တစ္ေလာကလံုးရဲ႕ဂု႐ုႀကီး၊ သူပဲသိတယ္၊က်န္တဲ့ လူေတြ မသိရဘူး၊ အဲဒါမ်ိဳး လုပ္ခ်င္တာ၊ အဲဒါ ဓမၼမစၦရိယ လို႔ေခၚတယ္။

‘အာဝါသမစၦရိယ၊ ကုလမစၦရိယ၊ လာဘမစၦရိယ၊ ဝဏၰမစၦရိယ၊ ဓမၼမစၦရိယ’ ဆိုၿပီးေတာ့ မစၦရိယငါးမ်ဳိး ရွိတယ္၊

   မစၦရိယဆိုတာ ကိုယ္ရထားတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး သူမ်ားကို မရေစခ်င္တာ အဲဒါကို ေျပာတာေနာ္၊ ဒါလည္း ပဲ မရေစခ်င္ဘူး ဆိုေတာ့ သူက ေဒါသနဲ႔ ယွဥ္တယ္။ဘုန္းႀကီးတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ ေရႊတိ ဂံုဘုရားဖူးၿပီး တိရစာၦန္႐ံုကို သြားၾကည့္တာေပါ့၊ တိရစာၦန္႐ံုသြားတဲ့အခါမွာ အထူးအားျဖင့္ဘာၾကည့္ခ်င္တုန္း ဆိုေတာ့ ညေနဘက္ က်ားေတြ၊ ျခေသၤ့ေတြ အစာေကၽြးတာကို ၾကည့္ခ်င္တယ္၊ ပိုစိတ္ဝင္စားတယ္၊အဲဒီမွာ ဘာအကဲခတ္မိလဲဆို က်ားေတြ၊ျခေသၤ့ေတြက အစာကုိဝဝလင္လင္ စားရတာမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ခမ်ာပိန္္ၿပီး အရမ္းဆာေလာင္ေနၾကတာေလ၊ ညေန အစာေကၽြးမယ့္သူလာလို႔ရွိရင္ သူတို႔ေယာက္ယက္ခတ္ေနၿပီ၊ အ စာေကၽြးမယ့္လူက အမဲသားတစ္ေပါင္ေလာက္ တစ္တံုးေလာက္အထဲကို ပစ္ထည့္လိုက္ၿပီဆိုရင္အဲဒီ က်ားေတြ၊ ျခေသၤ့ေတြက ပါးစပ္နဲ႔ အစာကို ကိုက္ၿပီး ဟိုလိုက္ရန္လုပ္ ဒီလိုက္ရန္လုပ္နဲ႔၊ ဆာေနတာ စားလိုက္ ပါလား၊ ေအးေအးေဆးေဆး မစားဘူး။ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီလိုျဖစ္တာတုန္းဆိုရင္ မစၦရိယေၾကာင့္၊ သူရထားတဲ့ အစာကိုလာမထိနဲ႔ေပါ့၊ အဲဒီအဓိပၸါယ္မ်ိဳးရွိတယ္။ ေၾကာင္ေလးေတြ ၾကြက္ခုတ္ၿပီးရင္ပါးစပ္ထဲမွာအစာေရာက္ သြားရင္ မာန္ဖီေတာ့တာပဲ မဟုတ္လား၊ အဲဒီေတာ့ မစၦရိယက ေဒါသနဲ႔ ယွဥ္တယ္ဆိုတာ သိပ္ထင္ရွားတယ္၊
ေခြးကေလး ႏွစ္ေကာင္၊ ကစားေနတဲ့ ၾကားထဲမွာ အမဲ႐ိုးေလး ပစ္ခ်ၾကည့္၊ ကိုက္ၾကၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ မစၦရိယဟာ ေဒါသနဲ႔ ယွဥ္တယ္လို႔ ေျပာတာ၊ မစၦရိယေပၚလာရင္ ေဒါသဝင္လာတာပဲ၊ ဣႆာေပၚလာရင္ လည္း ေဒါသပဲ။ သို႔ေသာ္ အဲဒီမစၦရိယနဲ႔ ဣႆာဟာ တစ္ၿပိဳင္တည္း ျဖစ္သလားဆို မျဖစ္ဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔ တုံုး၊ အာ႐ံုခ်င္း မတူဘူး၊ စိတ္ရဲ႕ဦးတည္ခ်က္ေတြဟာမတူၾကဘူးတဲ့၊ဣႆာဆိုတာ သူမ်ားေအာင္ျမင္မႈေပၚ ဦးတည္တယ္၊ မစၦရိယ ဆိုတာ ကိုယ့္ေအာင္ျမင္မႈေပၚ ဦးတည္တယ္၊ မတူၾကဘူး။ 

ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီးေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေထရ၀ါဒ ဗုဒၶတကၠသိုလ္
Credit to Yelatt မွကူးယူေဖာ္ျပေပးပါသည္